Өлең, жыр, ақындар

Ұшқын

  • 18.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1677
Ұшқын ұшып,
Көкті құшып,
Тұтанбас па жарық боп?!
От жарқылдап,
Шок шартылдап,
Жылынбас па халық көп?!
Қараңғы түн,
Сезілмес үн,
Сол мезгілде жол бастап.
Түнде жарық,
Шыққан анық,
Жоғарыдан өрт таптап.
Ұшқын ұшқан,
Көкті құшқан,
Мәңгі жарық болмас па?!
Қарып - қасар,
Арық, нашар,
Айналасы толмас па?!
Ақылдасып,
Тақымдасып,
Жұртшылыққа жолданып.
Жақындасып,
Мақұлдасып,
Ісі кетпек оңданып.
* * *
Әй, өмір, анық білдім тозарыңды,
Ұшыққан жарақаттай қозарыңды.
Түрің жоқтындайтұғын айтқан сөзді,
Нәпсідей ертіп алып ожарыңды.
Қазанның қара түнек дауылыңдай,
Барасың будақтатып тозаңыңды.
Кер кетіп күннен-күнге келе жатқанмен,
Алуға бар әлі ойың өз аңыңды.
Жағында жалғыз тісің қалмады ғой,
Жеймін деп ала бұта, бозаңыңды.
Жыртылған жерлеріңді жамасайшы,
Тәуба атты тауып алып созаныңды.
Қамың қыл қалайда да, қой тілді алсаң,
Мойныңды олай-бұлай созарыңды.
Болған соң бір тілектес, айттым үгіт,
Неколай60 керіп сенің назарыңды.
Үгітке осы айтылған құлақ салмай,
Желкеңнен жүрме алдырып ажалыңды.
Жиқанның жұртын жеке жеңгеніңмен,
Қоймайды қозғалуға мажалыңды.
Татаусыз туралықпен таусылса өмірің,
Халық сенің құрметтейді мазарыңды.
Еш қылмай, еңбегіңді еткен, Алла —
Ақырда айдай қылар ажарыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өгіз бен есек

  • 0
  • 0

Бір диқан келіп хазірет Сүлейменге,
— Арза бұл айтатұғын, – деді менде.
Үйретсең хайуанаттың тілін, тақсыр,
Болар ем кездескендей көңілім кенге.

Толық

Күйігің кетті, балам, өртеп ішті

  • 0
  • 0

Күйігің кетті, балам, өртеп ішті,
Қаусата қабырғамды қатаң қысты!
Сабыр етіп соңын мұның сұрамасақ,
Шара не Саттар Хаққа үкімі күшті?!

Толық

Жарылған жалған дүние жар басындай

  • 0
  • 0

Жарылған жалған дүние жар басындай,
Сырқылдақ сарттың, өмір — арбасындай.
Кететін құлағанды құдыққа алып,
Ағысты, ажал — дария арнасындай.

Толық

Қарап көріңіз