Өлең, жыр, ақындар

Аспан — садақ, ажал — оқ

  • 20.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3066
Аспан — садақ, ажал — оқ,
Мысалы Алла — мергенді.
Жер — омақа, біз — қоян,
Етуге әл жоқ ербенді...
* * *
Ер — дарақ ойлағанда, ұл, қыз — бұтақ,
Бұтағын Бау Иесі алса бұтап.
Түзеліп тақыстары, татаусыз боп,
Тағы да тамыр жайып, қаулар тұтап.
Кең ойлы кемеңгерлерге керегі кем,
Қалам деп қайғылану қатаң жұтап.
Талайлар тартып мінжат тартқанменен,
Тәңіріден "Таң атты" деп келген қытап1.
Бәндәсін, бірлігіне болған қайыл,
Қылғанмен, қуандырған, қақар қытап.
Солайша адабы Алла — болса жары,
Сабыр айлап, соңын сұрап, қылма шытап.
"Қуант, - деп, - құлдарымды сабыр қылған!"
Сөйлеп тұр Сәруәрға енген Кітап
1900



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Рауа бану

  • 0
  • 0

Тоқталмай топ ішінде, тілім сөйле,
Дауамат тұра алмайсың мұндай кейде.
Жаһанның опасызы ойға түсіп,
Қалмай ма қапаланып көндің кейде.

Толық

Қаңбақ хикаясы

  • 0
  • 0

Ілгергі өткен заманда,
Көріпті біреу қаңбақты.
Аяғы жоқ, қолы жоқ,
Жүреді деп қалай таңлапты.

Толық

Байменов Айдарбайға айтқаны

  • 0
  • 0

Қадырдан құдам еді Ұлтай Сайым,
Оған ет салыпсыңдар білмей жайын.
Ордерін өткен айда алған екен,
Әр нешік тоқсандағы төлеп пайын.

Толық

Қарап көріңіз