Өлең, жыр, ақындар

Түрмеде

  • 21.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1412
Абазға шығарасың мені қашан,
Өзіндей тұрғанда аға, неден сасам?
"Қадырдан Құдекеңдей ағам бар", - деп,
Бұлақтай өз-өзімнен қайнап, тасам.
Өзіндей жар менен дос жәрдем берсе,
Иншалла, ықпал орнай алға басам.
"Досыңды қиындықта сына" деген,
Қолымды "Қолтықта", - деп мойныңа асам.
Таусылып тиын, тамақ түгелінен,
Қарын ашып, болмай қалды артық нашам.
Шамалы тиын - пиын берер еді,
Тағама осындайда ұшырасам.
Осы айтқан өтінішті тыңдамасаң,
Басыңа балалардай күлді шашам.
Рахмет әрқашанда айтар едім,
Сөзімді сылтауратпай орындасаң.
Нәшәндік айтқаныңды анық қылады,
Қол соғып, қоңсы үшін қорынбасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүлеймен хикаясы

  • 0
  • 0

"Ер" деме елге зұлымдық еткендерді,
"Бай" деме бейсахауат өткендерді.
"Дана, – деп, – дария заңлы" дәріп етпеңдер,
Соңына сөз тастамай кеткендерді.

Толық

Адамдық іс

  • 0
  • 0

Күн шықса, нұр қашады айдан - дағы,
Жарлы артық қайыры жоқ байдан - дағы.
Бұрынғы қариялардан қалған нақыл,
"Бұл сөзді таптың, - деме, - қайдан тағы?!"

Толық

Қайрама, халық тісіңді

  • 0
  • 0

Жаз болғаннан жадына ал,
Алдыңдағы қысыңды!
«Бақыт құс» қонса басыңа,
Қадір тұт келген кісіңді!

Толық

Қарап көріңіз