Өлең, жыр, ақындар

Түрмеде

  • 21.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1189
Абазға шығарасың мені қашан,
Өзіндей тұрғанда аға, неден сасам?
"Қадырдан Құдекеңдей ағам бар", - деп,
Бұлақтай өз-өзімнен қайнап, тасам.
Өзіндей жар менен дос жәрдем берсе,
Иншалла, ықпал орнай алға басам.
"Досыңды қиындықта сына" деген,
Қолымды "Қолтықта", - деп мойныңа асам.
Таусылып тиын, тамақ түгелінен,
Қарын ашып, болмай қалды артық нашам.
Шамалы тиын - пиын берер еді,
Тағама осындайда ұшырасам.
Осы айтқан өтінішті тыңдамасаң,
Басыңа балалардай күлді шашам.
Рахмет әрқашанда айтар едім,
Сөзімді сылтауратпай орындасаң.
Нәшәндік айтқаныңды анық қылады,
Қол соғып, қоңсы үшін қорынбасаң.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Данышпан қарт

  • 0
  • 0

Ажалдан адамизат қалмайды cay,
Қайраты — еш, қаза жетсе, құлатқан тау.
Санаулы бітіп сүрік сарқылған соң,
Етерсің өрт кездескен қамыстай лау.

Толық

Құрбанғали молдаға

  • 0
  • 0

Болғанмен асылың адам, ая Құрбан,
Есексің ес, ақылың тіпті құрыған.
Еткен соң осынша еңбек ескеріп Хақ,
"Ілім" атты иініңе тақты тұрман.

Толық

Маза жоқ майыңда да тұз болмаса

  • 0
  • 0

Маза жоқ майыңда да, тұз болмаса,
Көркеймес көңілің ұл мен қыз болмаса.
Алысқа, арып-ашпай, бара алмайсың,
Көнеден келе жатқан із болмаса.

Толық

Қарап көріңіз