Мылжың
- 0
- 0
— Аяғыма ат тепкен,
Дәрі алмақ ем әптектен.
Айтшы, балам, ол қайда?
Жақын ба?
Көкіректе бұрқ-сарқ етіп қайнап ән,
Көрінбейтін көк мұнардан айналам.
Ақ сағымға қойып-қойып кететін
Асау көңіл ауыздығын шайнаған.
Біз — өмірдің уақытша тұрғынымыз,
Күзге жетпей солатын қыр гүліміз.
Сен тұрғанда,
Апыр-ай!
Альмира
Керемет