Өлең, жыр, ақындар

Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2599
Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім.
Енді қанша шақырады көкегің?!
Дәмін таттым абыройдың,
Бірақ та
Рақаттың біле алмадым не екенін!
Айтар болсам, жаяр болсам елге сыр
Маған жұмбақ ащы терден өңгесі.
Рақат ол ойын-той деп ойлар ем,
Қажып қайтам шарабынан көл-кесір.
Рақат ол —
Өтеп жүрген парызды,
Мүмкін, анау жаныңдағы жар ізгі.
Сол дер едім,
Жібермейтін жыраққа
Оның өзі алтын тұсау тәрізді.
Әлдилеген өз күйі мен өз әні
Мұны қалай ұқты қырдың қазағы?!
Бауырдағы балаң дер ем рақат,
Оның дағы жетіп жатыр азабы!
Тез сарғайтып ғұмыр атты бақшаны,
Жетіп келер кәріліктің ақшамы.
Рақат ол тақ пенен тәж дер едім,
Білмейді жұрт бір уайымсыз патшаны
Қай кезде де болады ғой баста мұң.
Бірақ, досым, қайғырмағын, саспағын!
Бітпейтіндей көрінеді қиындық,
Ал рақат әр уақытта қас қағым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұбату

  • 0
  • 2

Мен отырмын сөзіңе құлақ түріп,
Ал сен болсаң бөркіңді лақтырып,
"Үш ұлың бар,
Сен мені түсінбейсің!

Толық

Адасатын, орман түгіл, картада

  • 0
  • 0

Адасатын, орман түгіл, картада
Бар керемет ақыл-ойға «мәрт» аға.
Ол қарсы емес күнде сабақ беруге
Платонды отырғызып партаға.

Толық

Тұрып қалған

  • 0
  • 0

Тұрып қалған
Сияқты көне қымыз
Кермек тартып кетті ме өлеңіміз.
Айту үшін шындықты

Толық

Қарап көріңіз