Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3442
Әлем-далам мұнша неткен кең еді!
Қозы-көктем күн емшегін емеді.
Көк жайлауда құлын болып құйғытып,
Көк аспанға құс боп ұшқың келеді.
Неткен тұнық,
Неткен мөлдір көл еді!
Жүзіп берсең,
Қолтығыңнан демеді.
Тұңғиыққа күндіз-түні телмірген
Сәукелелі құрақ болғың келеді.
Неткен самал!
Неткен ерке жел еді!
Құшағыңа қуаныш боп енеді.
Желге айналып,
Қызыл тартқан қыздардың
Омырауын аймалағың келеді.
Неткен дарқан!
Неткен жомарт ел еді!
Көп ішінде ұмытып кетпей,
Еледі.
Қарттар қандай!
Сол қарттардың қолына
Су құятын бала болғың келеді.
Неткен ұзақ!
Неткен даңғыл жол еді!
Жол ақысы жүрген сайын өнеді.
Жүйрік жетпес жер түбінен сөз салып,
Осы ауылға құда түскің келеді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамның бағасы

  • 0
  • 0

Гранитті құм қылған да адамдар.
Мәрмәріңді ұн қылған да адамдар.
Шындығыңды айналдырып жалғанға,
Жалғаныңды шын қылған да адамдар.

Толық

Ерте көрдім бәрін де

  • 0
  • 0

Ерте көрдім бәрін де,
Ерте көрдім.
Ерте оқыдым мінезін еркелердің.
Еркелердің көзінен ерте сездім

Толық

Жеміс

  • 0
  • 0

Әлі бала едік біз,
Баланың бар кемісі.
— Алмалар ғой,— дедік біз,
Алма ағаштың жемісі!

Толық

Қарап көріңіз