Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3270
Әлем-далам мұнша неткен кең еді!
Қозы-көктем күн емшегін емеді.
Көк жайлауда құлын болып құйғытып,
Көк аспанға құс боп ұшқың келеді.
Неткен тұнық,
Неткен мөлдір көл еді!
Жүзіп берсең,
Қолтығыңнан демеді.
Тұңғиыққа күндіз-түні телмірген
Сәукелелі құрақ болғың келеді.
Неткен самал!
Неткен ерке жел еді!
Құшағыңа қуаныш боп енеді.
Желге айналып,
Қызыл тартқан қыздардың
Омырауын аймалағың келеді.
Неткен дарқан!
Неткен жомарт ел еді!
Көп ішінде ұмытып кетпей,
Еледі.
Қарттар қандай!
Сол қарттардың қолына
Су құятын бала болғың келеді.
Неткен ұзақ!
Неткен даңғыл жол еді!
Жол ақысы жүрген сайын өнеді.
Жүйрік жетпес жер түбінен сөз салып,
Осы ауылға құда түскің келеді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз

  • 0
  • 1

Жайып салып алдыңа қалағанды,
Жемісті күз кезінде келе қалды.
Жоқ еместің бәрі бар қоржынында,
Жаратпайды бірақ ол тонағанды.

Толық

Тоты

  • 0
  • 0

Қайталайды қаймықпай,
Болмаған соң сотыңыз.
Айтқаныңды айнытпай
Айтып берер тоты құс.

Толық

Гейне және оның төрт иті

  • 0
  • 0

Айқастар мен айтыстарда батса керек тіс қатты,
Заманында Гейнеңіздің өзі төрт ит ұстапты.
Ашулы ақын
Жыр майданда талай көрген шатақты

Толық

Қарап көріңіз