Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3413
Әлем-далам мұнша неткен кең еді!
Қозы-көктем күн емшегін емеді.
Көк жайлауда құлын болып құйғытып,
Көк аспанға құс боп ұшқың келеді.
Неткен тұнық,
Неткен мөлдір көл еді!
Жүзіп берсең,
Қолтығыңнан демеді.
Тұңғиыққа күндіз-түні телмірген
Сәукелелі құрақ болғың келеді.
Неткен самал!
Неткен ерке жел еді!
Құшағыңа қуаныш боп енеді.
Желге айналып,
Қызыл тартқан қыздардың
Омырауын аймалағың келеді.
Неткен дарқан!
Неткен жомарт ел еді!
Көп ішінде ұмытып кетпей,
Еледі.
Қарттар қандай!
Сол қарттардың қолына
Су құятын бала болғың келеді.
Неткен ұзақ!
Неткен даңғыл жол еді!
Жол ақысы жүрген сайын өнеді.
Жүйрік жетпес жер түбінен сөз салып,
Осы ауылға құда түскің келеді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әз ана

  • 0
  • 0

Өзіңнен үлгі алғандай
Өлеңге ғашық кең далам.
Періште көрсем таңданбай,
Көргенде сені таң қалам:

Толық

Бақа

  • 0
  • 0

Көкте де өмір сүреді,
Жерде де өмір сүреді.
Су астында тұншықпай,
Құрлықта еркін жүреді.

Толық

Бұршақ ұрып кете алмас жыр-егінді

  • 0
  • 0

Бұршақ ұрып кете алмас жыр-егінді.
Жырдың рухы қорғаштап жүр елімді.
Жойқын тірлік толқыны
Жар соққандай

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер