Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3322
Әлем-далам мұнша неткен кең еді!
Қозы-көктем күн емшегін емеді.
Көк жайлауда құлын болып құйғытып,
Көк аспанға құс боп ұшқың келеді.
Неткен тұнық,
Неткен мөлдір көл еді!
Жүзіп берсең,
Қолтығыңнан демеді.
Тұңғиыққа күндіз-түні телмірген
Сәукелелі құрақ болғың келеді.
Неткен самал!
Неткен ерке жел еді!
Құшағыңа қуаныш боп енеді.
Желге айналып,
Қызыл тартқан қыздардың
Омырауын аймалағың келеді.
Неткен дарқан!
Неткен жомарт ел еді!
Көп ішінде ұмытып кетпей,
Еледі.
Қарттар қандай!
Сол қарттардың қолына
Су құятын бала болғың келеді.
Неткен ұзақ!
Неткен даңғыл жол еді!
Жол ақысы жүрген сайын өнеді.
Жүйрік жетпес жер түбінен сөз салып,
Осы ауылға құда түскің келеді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызғаныш

  • 0
  • 0

Қайсар бол,
Бол, немесе, кесір мейлі.
Кей туыс өшірмесе, өсірмейді.
Жоқ сенің зияның да,

Толық

Кетпен жыры

  • 0
  • 0

Кетпенмін,
Кетпенмін,
Есімде өткен күн
Шаруаға қашанда

Толық

Қыс

  • 0
  • 1

Әдемі әнші құстар кеп қонатын,
Ауылдың айналасы бақ болатын.
Қыс өзі бүрсеңдеген бала талға
Кигізді үстіндегі ақ халатын.

Толық

Қарап көріңіз