Мүмкін, сен үмітімді аз ақтарсың
Мүмкін, сен үмітімді аз ақтарсың,
Мүмкін, сен ақын жанын азаптарсың.
Бәрібір, кінәлауға еш қақың жоқ,
Мүсәпір жағдайымды мазақтарсың.
Мүмкін, сен үмітімді аз ақтарсың,
Мүмкін, сен ақын жанын азаптарсың.
Бәрібір, кінәлауға еш қақың жоқ,
Мүсәпір жағдайымды мазақтарсың.
Өзіңді алғаш көргенде сол күні мен,
Алаулаған сезімнің толқынымен
Көбелектей көлбеңдеп көз алдыңда,
Он отырып, орнымнан он тұрып ем.
Қыз деген нәзік болсайшы,
Жаны кең жазық болсайшы.
Жігіттің үміт күніне
Айланар қазық болсайшы.
Бір сәтте сені түсіндім,
Бір сәтте қолды ұсындым.
Бір сәтте сендік сезімді
Көңілін баурап халықтың,
Маған деген мейірім ықыластан
Төңкеріліп төніп тұр бүкіл аспан.
Сергек сезім селт етіп оянады,
Суретіңнен селдір көк сілті басқан.
Менің шалқып жүруім сенің арқаң,
Өмір бойы өзіңе сенім артам.
Сыңғырласа сырнайдай сиқырлы үнің,
Көтерілер көңілім, кеңіп арқам.
Сен келдің де бағыма,
Туған айдай жарқ еттің.
Жарқ еттің де, жаныма
Сарқылмайтын нәр септің.
Құлпырып тау бөктері,
Келді өмірдің көктемі.
Көп қарадым сен бе деп,
Қарлығашқа көктегі.
Ашу бар жерде ақыл тұрмайды.
Ашу деген – ағын су,
Алдын ашсаң, арқырар,
Ақыл деген – дария,
Алыста сенің тұрағың,
Көрмедем, қалқам, көп айлар.
Жайқалтып жасыл құрағын,
Жапырақ жайды тоғайлар.
Дәрігерді сүйдім мен –
Дертті болсам емдер деп,
Мінім болса жөндер деп.
Ұсынғанда қол бер деп,
Қызарып күн батса да,
Ағарып таң атса да,
Сен туралы ойлаймын.
Бұлбұл сайрап бақшада,
Қала көрдім, дала көрдім,
Бұрын жүріп, баспаған.
Сен жадымда қала бердің,
Арманым боп аспаған
Аспанда жұлдызға баладым,
Қиыла жүзіңе қарадым,
Сенен Ай жуық деп санадым,
Білдің бе, қарағым?
Тап баса алмай тілегіңді түптегі,
Көңілім бір көптен бері күпті еді.
Табыстық біз бара жатып үйіне,
Жан құрбыңның жолы неткен құтты еді?
Қыз бен жігіт келе жатыр,
Түн іші,
Кібіртіктеп өнбейді бір жүрісі.
Ыстық демдер,
Базарлы бардың ішінде,
Алпамса алып пішінде
Өзіңді көріп, дал болдым:
Өңім бе,
Бірін-бірі қолдағандар,
Бірін-бірі қорғағандар,
Абыройлы, ар-намысты
Адал жанды қорламаңдар.
Қазақтың шын маздаған данасы аз ба?
Қазақтың жыр жазбаған баласы аз ба?
Абайдай асылдан соң – ғасырдан соң
Қара өлең туын тікті Қарасазда.
Аралап туған жердің бәрін көрдім,
Өзен, көл, тау мен тасы, талын көрдім.
Суреттеп беруге ешбір тіл жетпейді,
Тамаша табиғатын Нарынқолдың.
Бауыржандай батыры бар ел мықты,
Сондай батыр табан басқан жер мықты.
Бар әлемге қазақ атын паш етіп,
Ұрпағына мирас еткен ерлікті.
Туылған тар заманда Тұрар едім,
Елім деп еңіреген ұлан едім.
Қолымда құдіретті билік болса,
Тарихты тура жолға бұрар едім.
Келіп тұрмыз, Әсетжан, Қарғалыға,
Балғын іздер осында қалмады ма?
Туғаныңнан тербетіп тәтті әуендер,
Жеттің ақыр аңсаған арманыңа.
Жалынды жыр алыбы Жансүгіров,
Жолыңды қуған жанның жан сырын ұқ.
Алыстан аңсап келдім ауылыңа,
Күншуақ көңілімді қамшы қылып.
Атыңнан айналайын,
Атақты Жамбыл едің.
Айдын көл айнадайын
Ағылған ән-жыр едің.
О, ағайын, ағайын,
Домбырамды қағайын.
Ұлы тойдың тұсында
Тау суындай ағайын.
Сұлу Сұңқар – тамаша тау етегі,
Биназар деп жүректер лау етеді.
Жақсылығы тисін деп жақсы жанның,
Күмбезіңе көпшілік тәуетеді.
Саңырық – баға жетпес батыр бабам,
Алқакөл сұламада лапылдаған.
Жайратып жауларыңды, қорғап қалған,
Жайқалып бұл күндері жатыр далам.
Қаралы күндер жамылып,
Тұрғанда елім тарығып,
Қоңыраулы найза қолға алып,
Аттанған жауға Саңырық.
Бәйдібектей батыр баба – белді ұлы,
Үйсін елі баяғыдан белгілі.
Алатау мен Қаратауды жайлаған,
Кереметтей көз жеткісіз кеңдігі.
Ауылдағы ағалар, армысыңдар?
Дарқан көңіл қалыпта бармысыңдар?
Өздеріңді ойласам сағынышпен,
Көз алдыма келеді қарлы шыңдар.
Атыңнан айналайын, Иманғали,
Жаралған жан екенсің иман дари.
Бір аудан болып қалар Алматыда,
Өнерлі адамдарға сыйланған үй.
Ағайынға жағынба,
Жалбарынып, жалынба.
Бағаң сенің бес тиын,
Отырмасаң тағыңда.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі