Әрине, сен қолдамайсың мұнымды
Әрине, сен қолдамайсың мұнымды,
Әйтсе де мен айтып тынам шынымды:
Өксіп-өксіп,
Өксіп-өксіп жыласаң,
Әрине, сен қолдамайсың мұнымды,
Әйтсе де мен айтып тынам шынымды:
Өксіп-өксіп,
Өксіп-өксіп жыласаң,
Жаман емес былтырдан биыл күтім,
Жұлдыз-қыз боп жігітке қиылды түн
Ренжитін түк те жоқ, бір қарасаң,
Ішіп-жейтін тамақ көп,
Адасатын, орман түгіл, картада
Бар керемет ақыл-ойға «мәрт» аға.
Ол қарсы емес күнде сабақ беруге
Платонды отырғызып партаға.
Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім.
Енді қанша шақырады көкегің?!
Дәмін таттым абыройдың,
Бірақ та
Ширек ғасыр тарамайтын мастығы
Дүниенің бір ғажабы — жастығың.
Жүген-құрық салдырмаса — сол жаман,
Тұмар болған анаң менен атаңа
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Бұл тірліктің сәттері бар сондай сұм.
Атар таңым, әдемірек болғайсың!
Тастап бәрін қылтың-сылтың мінездің,
Тура жолмен жүрейін деп ойлайсың.
Өзің айтшы, сыншым менің қырағы,
Суға тойған қашан шөлдің мұрабы?!
Он қызы бар ата-анаға, білесің,
Қай кезде де бір ұл жетпей тұрады.
Бұл өмірдің асылы бар ардақтар.
Пасығы бар,
Тарайды одан тармақтар.
Сырлы көлде жем жетеді сазанға,
Ескерткіштің емес ол тас құндағы,
Орындығың тулап ед астыңдағы,
Аударылып түстің де ағып бердің
Төңкерілген қайықтай тасқындағы.
Кеудең кейде құса-мұңға толады,
Толады да қызыл гүлің солады.
Үйің сенің болса болар бірнешеу,
Молаң бірақ біреу ғана болады.
Оралдым ауылға мен жылдар салып,
Қуана құшақ жайып тұр қарсы алып.
Тезірек түседі екен тосын көзге,
Арада өзгергені кім қаншалық.
Халқыма қадірменді, табалдырық!
Тұрасың әр уақытта алаң қылып.
Үлкендер «Баспа!» дейді,
Аттап өтем,
Тағдыр бұлты аспаныңда жүр шұбап,
Сарғаяды сүмбіледе жыршы бақ.
Өмір деген— бірде көктем, бірде қыс,
Өмір деген — бір көлеңке, бір шуақ.
Оятып ертеменен шымшық әні,
Ой-арман келешекке құлшынады.
Сен іске кіріскенше — ымырт түсіп,
Бір мызғып оянғанша — күн шығады.
Қызық кезде ойлайды өлімді кім!
Уыз нұрын сауады желінді күн.
Жұмысыңның басында жайдарымын,
Дастарқанның басында көңілдімін.
Желпінетін,
Серпілетін ой бар ма?!
Желікпелер табылады ойнарға
Төрт құбылам тегіс жандай
Қайсарлардың өзі талай қаусаған,
Қиын тірлік, қалай тура жол салам?!
Кеп арудың біреуін-ақ сүйесің,
Пысқырып та қарамайды ол саған!
Тіршіліктің тыңдап көр қоңыр күйін:
Адам түгіл,
Тозады темір бұйым.
Тұрмыс пенен өмірді шатыстырма,
Бұрынғыдай Жайық емес Жайық та,
Жағалауда қаңсып жатыр қайықтар.
Көрмедім деп болмай-ақ қой күдікті,
Көңілі де орта түскен құдықтың.
Қара жаңбыр қара селден аумай бір:
Төгіп-төгіп,
Төгіп-төгіп жауды-ай бір!
Сияқтанып қозықұйрық алаңы
Ер азамат ерте өлуге зәру ме?!
Оған қызық өмір сүру арумен.
Бүгін бізді қорқытуға мүмкін бе
Неше түрлі жан түршігер қарумен?!
Жылдағыдан жер биыл ерте көктеп,
Жасыл бақты жасыл жел еркелетпек.
Көк инесін көк жіппен сабақтайды
Көлеңкеде кәрі ана көрпе көктеп.
Бір кездегі аспанның алып тоны —
Бұйра-бұйра ақ бұлттар қалыпты оңып.
Мен кеткенде жол еді бұраң-бұраң,
Сым темірдей түзетіп алыпты оны.
Қырым жұрттың барлығына төр бөліп,
Күн күлімдеп,
Теңіз жатты тербеліп.
Бір жасады,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі