Мұқағалиға арнау
«Ақынмын» деп тарсылдатар кеудесін,
Мені жұртым, мейлі, «ақын» демесін.
Жазғаныма сын айтып, ұнатпасаң
Кешіріңдер, Мұқағали емеспін.
«Ақынмын» деп тарсылдатар кеудесін,
Мені жұртым, мейлі, «ақын» демесін.
Жазғаныма сын айтып, ұнатпасаң
Кешіріңдер, Мұқағали емеспін.
Байланып ғаламның торына,
Жығылдық желінің жолына.
Сайттың түр түрін оқимыз,
Кітапты оқудың орнына.
Басыңды қара жерден көтер қазақ!
Болғаның шет елдерге жетер мазақ.
Бойыңды тіктемесең жігерленіп,
Басыңнан өмір бойы кетер ме азап!
Дауыл дастан, көшкін эпос, сең аңыз,
Сен жырау бол, ол ақын да, мен абыз.
Самғау керек тоқтағанша жүректер,
Самғау керек қиылғанша венамыз.
Мұң аққандай аспанда әр күн таңнан —
Жылатқандай мен сені жаңбыр тамған.
Маған арнап жолданған әуез күтем
Самал арбап, жел түрткен әрбір талдан.
Бар әлем ұйқысынан оянады таң біліп,
Нұрың шашып айналаға күн күліп,
Балалар бар еш уайымсыз ойнап жүгіріп
Анасы бал бөбегін баураған тәтті қылық
Ақ бас шыңнан басталған айна бұлақ,
Ақ моншағын шашады сайдан құлап.
Зәмзәм суын татсамда таңдайыма,
Ташысындай дәл сенің қайда, бірақ?
Бірлігіміз жүрсе екен тарқамай
Шыңдарында болар едік сан талай
Болашақтың кілті мына біздерде
Биіктерде болар едік сан талай
Ғасыр өтіп барады, ғасыр өтіп,
Дариядай көктемгі тасып өтіп,
Жылдар қашты даланың киігіндей,
Соңына көз моншағын шашып өтіп.
Мұқағали- поэзияның патшасы,
Ілініп тұр ол жайында естеліктер тақтасы.
Жатқан жерің жайлы болсын жыр атам,
Ашық болсын бір өзіңе жәннәтімнің қақпасы.
Ауыл халқы қашаннан бірлік еткен,
Татуласып шынайы тірлік еткен.
Бірлік пенен тірлікті жоғары ұстап,
Елдігімнің салт-дəстүрін сыйлап өткен.
Ата-бабам дұшпанына бас имеген ,
Мен рухы биік қазақтың баласымын.
Туған жерін таптатуға жол бермеген,
Мен рухы биік қазақтың баласымын.
Арулардың аруы бар асыл жан,
Қылықты қыз,адал дос,жақын болған.
Бибінұрдай әлемде жан жоқ сірә,
Ақылымен баураған бақытты жан.
Мені іздесең осында кел, осында едім,
Іздеп келем әлі де досымды елім.
Мені білмейм дос тұтатын адам бар ма
Бірақ, барлық жақсы жандар досым менің!
Тағы да күз жапырағын тастайды,
Тағы да мұң, жүректіге бас қайғы.
Күн де ерте ұясына кірмекші
Түн тағы да жұлдыздарын жастайды.
Алмасып жылдар ғасырдың ізгі дертімен,
Өрледі заман, тарихын жалғап еркімен.
Маңғазды дала-Маңғыстау тарих дастаным,
Бұл күнде шаһар алысқа жетті көркімен
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі