Ағам бар еді
Ағам бар еді мір тілді,
Жағам бар еді — жыртылды!
Қан жылап тұрған жүрекпен
Жұбатам қалай жұртымды?!
Ағам бар еді мір тілді,
Жағам бар еді — жыртылды!
Қан жылап тұрған жүрекпен
Жұбатам қалай жұртымды?!
Байеке Қадіржанов — қадірлі аға,
бай едің санаға да, сабырға да,
Айдынды Алакөлдің жағасына
Келдіңіз қайта оралып, дабыл қаға.
Баяғыдан бағынған әміріңе
жүріп тұр ғой билігің бар ініңе,
атақ-даңқың аспандап кетті бүгін,
жетті бүгін алты алаш қадіріңе!
Столыңды саусақпен сырт еткізе қатты ұрып,
қиғаш тастап картасын, қырын қарай лақтырып,
қолы жүріп бергенде күлмең қағып Тұмекең,
әндетеді-ау дейсің бір арғымақ жал ат мініп.
Жұмекен рухына
Аяқ асты не болды бұл, ұқпадым,
қас қағымда дем де шықпай, бітті әлім,
Көрем деген кім бар еді тіріде
Әбеке, Сіз бір ақылды ағасыз,
бастық болдым деп бақырмағансыз,
қарауыңызда жүрген інілеріңіздің
біреуіне тізе батырмағансыз.
Қашаннан ойың өрде, төрде көшің,
Аралап алпыс асу бел-белесін,
Арқаңа қара нардың жүгін артып,
Алдында аламанның сен келесің.
Көрінгенге етпеген сөзді шығын,
Ері қайсы, білуші ем, ез кісі кім.
Ал Сен болсаң, қашанғы хас шеберсің
қашап жатқан жалықпай өз мүсінін!
Тентек жылдар текке кетпей, қапыда өтпей қайран күн,
Өліп-талмай, солып қалмай жауқазындай жайдарлы үн,
Ару қыз бен асқақ ұлдың бәрін жолға қаратып,
Қазақстан аспанының бұлбұлына айналдың.
Алпыс бес жыл арманға бет түзей кеп,
бұйырды ма дегенде текті зейнет,
бәрімізді бір сәтте зар еңіретіп,
арамыздан өтті де кетті Зейнеп!
Бойың бар еді бәйтеректермен таласқан –
(мойындар еді жақындап барып жанасқан),
Ақын біткенді басып бір озсам дейтін де
Ойың бар еді сәл асқақ, әрі сәл астам.
Бақшасын басқалардың суарыспай,
бағың да жанбай жүр ме, Қуанышбай, –
біреулер анасының жатырынан
құдайдың кіндігінен туады ұстай!
Тоқтықта да сыналған, аштықта да,
достыққа да тұра алған, қастыққа да, –
Алпысың да жүр оған беттей алмай,
тал бойыңа жарасып жастық қана!
Тәңірі сыйлаған тәртесіне ғана бағынар,
әр пенденің де асқақтай түсер шағы бар,
алпысқа толған алқалы жиын үстінде
айтқан сөзімді, азырқанбай, аға, қабыл ал.
Қажалып қамыт-дәртеден,
Қажып та жүрген – Жәркен ең.
Жарқ етіп туған жасындай,
Жазып бір кеттің мәрт өлең.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі