Марфуға

Өстің ұнап еліңе – өлең айтып, ән құрап,
Тосты құлақ деміңе сайын дала, сан қырат.
Жүрісінен жаңылмай тайпалады белді асып,
Төрт аяғын тең басып алтын жалды арғымақ.
Көрген жоқсың шиырлап төңірегін бір іздің,
Мың құбыла құйқылжып сыңғыр қақса сыбызғы үн,
Төгіледі біз бұрын естімеген ескі әуен
Иісіндей бұрқырап бес түнеген қымыздың.
Іше жүріп уды да, түсе жүріп отқа сен,
Жалғандықтың иісі бар жағалауға соқпас ең.
Ана болып біріне, пана болып ініңе,
Бастап келе жатырсың баянды бір топты әсем.
Даңқың да бар бұл күнде өз бойыңа шақ келген,
Халқың да бар қадірлеп орын берген қақ төрден.
Марфуға деп атыңды бөліп айтып басқадан,
Президенттің өзі де омырауыңа тақты орден.
Еркеле де, еліңе өлең арнап, ән құрап,
Ойпаттардан орғып от, қыраттардан қарғып-ақ.
Жүрісінен жаңылмай, тарта берсін ілгері
Ерттеп мінген ежелден алтын жалды арғымақ.

---