Таңсық
Апасы ақ Баянның ару Таңсық,
Туған қыз, тұрған кезде өмір қаңсып,
Шынардың шыбытындай ширатылып,
Қос өрім өстің өксіп суда шалшық.
Еседі жел кешкі самал,
Отыр ойнап қос өрімтал,
Жасыл жапырақ суылдайды
Сыбдырлайды көк шыбықтар.
Аспанның алыс әлемін,
Көктемнің кезді жас бұлты.
Айтқандай аспан сәлемін,
Жаңбыр жауды, сел құйды.
Қайта-қайта мен қараймын
Суретіңе сенің келген.
Жарқын өңді таба алмаймын,
Келбетің тұр мүлде өзгерген.
Біресе борап қар түтер.
Сұрапыл соғып суытып,
Әлемді қыс тітірентер.
Кисін сонда қолына
Ұшқыш гвардеец Байсұлтановқа
Қиыр шексіз теңіз майдан,
Одан да үлкен шексіз аспан,
Көк қияға қанат жайған,
Балбыраған көктемде гүлдеп бақша,
Айырылысар жетті күн қыз бен жігіт.
Жігіт кетті әскерге—майдан жаққа,
Қыз оқуға "барам" деп қайтты күліп.
Бала қыран талпынды,
Көктің төсін құшуға.
Қомдап қанат алқынды,
Құмартады бір ұшуға.
Қаңсыған сусыз Қарақұм,
Қарбайып қаңбақ өспеген.
Дөңбекшіп құмды алабың,
Күнің жоқ аунап көшпеген.
Құйрықты туған жұлдыздай,
Шығып ең қазақ көгіне,
Түсірді ұзақ тұрғызбай
Кездестің заман кегіне.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі