Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (666)

Жалыннан жаралғандар

О бастан-ақ парасат, ой дарыған
Біз боламыз жарқын қыз,
Жайдары ұлан.
Біз — жалынбыз өшпейтін мәңгі бақи,

Толық

Жалғыз ағаш

Долы желмен жағаласып дауылда,
Дүр сілкініп алатын бір жауында —
Орман емес,
Тоғай емес,—

Толық

Ел және мен

Осы жерде тәңірменен теңелгем.
Осы жерде қуанышқа кенелгем.
Атомды да ажыратып аларсың,
Алайда сен бөле алмайсың мені елден!

Толық

Бәрі де, Ана

Бәрі де, Ана,
Бір өзіңнен басталды.
Сен деп жаздым алғаш өлең дастанды.
Қуандым ба,

Толық

Ұлы махаббат

Сусын қылар үмітін шөлдегенде
Осы жерге перзентпіз сен де,
Мен де!
Барлығын да сүйемін,

Толық

Мұң

Ойыншық еді лайық,
Шығарды Омар быт-шытын.
Осыған қатты мұңайып,
Таянып отыр шықшытын.

Толық