Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (221)

Қария мен дария

Алтын сақал омырауын алқалап,
Қария тұр қабағынан ой тарап.
Күркірейді орғып долы дария,
Аласапыран толқындарын арқалап,

Толық

Адасқан өзенмен әңгіме

Сағына кеп қарасам,
Сел атасың бұрқанып.
Асау күшпен орасан,
Қайда қаштың бұлтарып?

Толық

Тақия-тас

Сұрғылт жар құмдарынан қаққан елес
Қызықты аңыздардың аттары емес:
«Қыз кеткен», «Тақия-Тас», «Долы дария»...
Алыста «Барса келмес» жатқан белес.

Толық

Ташауыз

Шел дала...
Талай құм белді
Зулап тағы асамыз.
Құмды жарып үн берді,

Толық

Түрікмен қызы

«Он жеті өрім шашыңды,
Қайта неге тарадың?
Сұр өзенге ашулы
Күліп неге қарадың?

Толық

Лида Волконская

Қалың құм жоталанып оппа қардай,
Ызғын жел ойнақтаған шаң көтеріп.
Жүре алмай жолбарыс та тоқтағандай
Қыр басқан құйындардан қаптай өріп.

Толық

Архитектор мен тарихшы

Басталды да соққан дауыл әлгіде,
Бір төбеде өршіп кетті әңгіме.
Шарлап келіп шөл даланың өрлерін,
Барлағыштар айтып жатыр көргенін.

Толық

Жыл келеді

Қағып аппақ қанатын жыл келеді,
Қарлы мамық қаусырған қыр белеңі.
Қаз бұлттарға кестелі тосты төсін,
Қыспен бірге құйындап жыр келеді.

Толық

Үкілі бастар қалғыған

Келемін бұйратта
Кеудемді керіп, желпініп.
Аспанда бір жақта
Ағылды бұлттар жөңкіліп.

Толық

Бүркітіңдей шарықтат, Ерейменім!

Алқынбай-ақ адасқан аңшыдайын,
Бүркітсіз-ақ басына мен шығайын.
Бүркітіңе ұқсайын бірақ өзім,
Қияларға қадайын жырдың көзін.

Толық

Бұл тауда...

Бұл тауда тұлпар-ата жылқы баққан,
Жылқысын Ерейменнің жұрт ұнатқан.
Тұқыртып ақ борандай асауларын,
Жапанға жел жүйрігін зымыратқан.

Толық

Күлімдейді Рақым шал

Көк майсаның аңқиды қалай исі? —
Кенеле бір иіскеп қалайыншы.
Аунайыншы кілемдей көгалыма,
Қазотысын кеудеме қадайыншы.

Толық

Туған қала туралы жырлар

Сол бір көшеде
Жандай бір жоғын іздеген,
Жүрсем де мен кеше де,
Бүгін де бұлдыр ізбенен

Толық

Механик Мақмет

Түгінен дән төгілген Маралдыға,
Дүбірлеп мотор күйі таралды да,
Оятты қозғап күллі машинаны,
Оятты күллімізді таң алдында.

Толық

Баянауыл әуендері

Суретін түсірейін өлеңіме
Таулар көп тамашасын баяндауға,
Дәтім жоқ тау біткенге аялдауға.
Көп тыңдап ана жырын жөргегімде,

Толық

Жандар көп жаны сұлу Қалқұттыда

Етегін кербез таудың басқанымда,
Қарадым сәукеледей асқарына.
Алтайдың арулығын көру үшін,
Ұшар ем қыран болсам аспаныңа.

Толық

Марқакөл

Тас қиядан таң аса мен
Аңсап келдім көлдің нұрын.
Күмбез тауға тамаша кең
Көл де жайды көк мөлдірін.

Толық

Ақынның албырттығы жарасады

Боз үйлер қаздай қонған белес еді,
Сауырдан жорға қоңыр жел еседі.
Қарттарын қойлы ауылдың жинап Сәбең
Кеш болса кең күмбезде кеңеседі.

Толық

Түнгі цехта

Ұзақ түн... Цехта әлі шың қағылған,
Тілдесіп тетіктермен сыры алуан.
Гулетіп станокты тұр жұмысшы,
Күй тыңдап маховиктің ырғағынан.

Толық

Василий Раковсийге

«Менің мысты қалам!» — деп мақтанасың,
Тусаң да сонау Тамбов орманында.
Сүйемін мен де кеннің жас қаласын,
Бұл — менің өлеңім де, арманым да!

Толық