Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (221)

Аңқаты әуендері

Қырына алтын бидай алқа тұнған,
Ән шіркін аңқылдады Аңқатыдан.
Тасыды дән өзені... Дәл өзінің
Көктемгі нөпіріндей тарқатылған.

Толық

Жазығында Жайықтың

Жайнаған не ер белден,
Тасыған ба ақ Жайық?
Ну телегей тербелген,
Қыры қандай ғажайып!

Толық

Бақай таудың бауырында

Құз тастар қозғалған ба Таусүңгірде?
Алқабы алашоғыр асыр мүлде.
Бақай мен Матай әлде үндесті ме,
Қос таудың жаңғырғандай даусы бірге.

Толық

Құс сыңсыған сарайға

Жарқыратқан жайлауды
Аппақ сарай шатырлы.
Алтын қызыл айдарлы
Әтеш соған шақырды.

Толық

Көктем фрагменттері

Күлімсіреп туды көктем тағы да,
Жауды жаңбыр менің Алатауыма.
Қарындасым күле қарап көгіне,
Бара жатыр құмға гүлдер егуге.

Толық

Тұрсын дүние бабында

Дүние гүлді ормандай,
Тұрса дәйім сау-тыныш.
Көкжиек көлбеп қорғандай,
Сақшы болса әнші құс,

Толық

Назым Хикметке

Естіп ем ертегіні талай ғажап...
Қапаста қайран бұлбұл қақты қанат.
Келгендей құлағыма бір мұң зарлы,
Аяушы ем, қапастағы бұлбұлдарды.

Толық

Тыныштық

Айнала жым-жырт,
Қалғыған тыныш бақ.
Әзім де мүлгіп,
Отырмын тыныстап.

Толық

Мейлің, бөрі, ұли бер...

Айнала үнсіз мүлгиді
Желсіз түнде орманда,
Ай да баяу жылжиды,
Сәулесін төгіп сол маңға.

Толық

Жылама мен өлді деп

Жылама мен өлді деп,
Есіл жарым, асылым.
Буырқантсын елді кек,
Айбын атсын ашуым.

Толық

Ашыдым мен сен үшін, Алабама!

Алатаудан ашындым,
Алабама алыстағы теңселді.
Ал айбынды тауымның ашуын,
Мойыл қара бауырым,

Толық

Джон — негр баласы

Емес бұл жат қала,
Өзінің қаласы.
Көзі бар қап-қара,
Джон — негр баласы.

Толық

Мистер Колдердің Сахараға саяхаты

Джентльмендер жайраңдап қақты жымың,
Мистер Колдер құмға жол тартты бүгін:
— Міне, ғылым жорығы!
— Міне, өрлеу!

Толық

Шие мен шырмауық

Шие бар менің бағымда
Өзім бағып өсірген.
Тұр толықсып бабында
Мөлдір шырын несібем.

Толық

Оз бәйгеден...

Ағылып ВУЗ-ға жастар неше лек-лек,
Үміт үндер шалқиды көше гулеп:
— Мен инженер,
— Мен дәрігер,

Толық

Ақсақ құлан

Алаша хан, Шошы хан,
Қырда құлан жосыған.
Құлан теуіп өлтірді,
Ажалын оның келтірді.

Толық

Кремль жырлайды

«Күй шертіп күллі жұрттың жүрегінде,
Ағылсын өзендердей жыр өмірге!»
Толғадық сол бір күйді, сырласқанда,
Аясы айдындай кең Кремльде.

Толық

Қызкеткен

Қарт адам келген бірге кемедегі
Толқындай ойын жылдам жебеледі:
— «Қызкеткен» мынау мүйіс, айтсам сырын,
Жырларың аңызына бөленеді.

Толық

Маңырақ марқасқасы

Аққан бір жыр екен деп тау бұлағын,
Тағы да өлеңдетіп жаңғырамын.
Келгенде Асан ата маңайыңа,
Сен неге мұнарлы тау, маңырадың?

Толық

Күзетші

Құздар жоқ қарағанды елеңдеткен,
Дал-дал боп, бет-бетімен белең кеткен.
Далбаның адырында, Ақшоқыда
Бір шал жүр жорға мініп өлеңдеткен.

Толық