Кеттің. Енді жаныма жанашыр кім?
Кеттің. Енді жаныма жанашыр кім?
(Мен сорлы да өрліктен шарасызбын).
Содан бері жанарым мұңға толы,
содан бері әйтеуір мазасызбын!
Кеттің. Енді жаныма жанашыр кім?
(Мен сорлы да өрліктен шарасызбын).
Содан бері жанарым мұңға толы,
содан бері әйтеуір мазасызбын!
Бір-ақ жайды, әйтеуір, білдім бүгін:
маңайымды, тіпті анау жыңғыл гүлін
сен арқылы ораймын жылылыққа,
сен арқылы сіңіріп күннің нұрын.
Баяғыда бір сәнді шаһар бопты,
Байлығы асқан, шаһарда уайым жоқты.
Сол шаһарда жасынан ерлігі асқан
Бір жігіт күн кешіпті, көзі шоқты.
Ойларым менің ойран боп
сарқылып жүрген кезімде,
бұрқан да талқан сезімге
алқынып жүрген кезімде,
Шексе де азап, жатса да ол көріп те мұң,
Қасиетіне қашанда сеніпті елім.
Өз тілімнің бағасын ұлық көрем,
Өзге тілді емес ол кеміткенім.
Құпия ғой, құпия адам деген!
Таныс емес жайттар жоқ маған деп ем,
болғандай ем бәрін де көріп, біліп,
әлі күнге мен қалай аман келем?
Келе жатам
әрі мұңды, әрі асқақ - сезсең мені,
елемей еш пендені,
көлгірсіген шуылдақ жұрттың бәрін
Жүрсем деймін көңіл шат, гүлді алаңдай,
жанарыма, жаныма мұң қамалмай.
Жақтырмайды біреулер, менің үнім
желкесін тырнағандай.
Көңілдердің көгіне
Көтерілсе асқақ ар.
Махаббаттың бәрі де
Сыйластықтан басталар.
Бір-бірімен жан-дүниесі астасып,
Шын сезіммен жүрген еді достасып.
Көз тиді ме, тіл тиді ме, білмедік,
Өкпелесіп қалды бүгін қос ғашық.
Қуаныш оты көзінде,
Білінгендей сол бізге бір.
Махаббат атты сезімге
Бөленді бүгін қыз-көңіл.
Өзіңді жерлеп келіп,
жапа-жалғыз отырмын. Меңіреумін.
Айналамда қыстыққан еңіреулі үн...
Әлем деген қап-қара бұлтқа оранып,
Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып тұр мұң -
Шырқайын - сазды сырнай досым қайда?!
Әндетсем, қыз-бозбала қосылмай ма?!
Думанның бозбаласыз қызығы жоқ -
өртейін, өртенейін осындайда!
Білмейсің бе, қарағым,
менің мінез-құлқымды?
Осы күймен қаламын,
бола берсін "біртүрлі".
Қателескен екенмін. Бір-ақ рет.
Өкініштен өртен де жыла, жүрек.
Әр қадамды мысықша аңдамаппын,
айыптаңдар, қайтемін, кінәлі деп.
Өзіңе өкпелегенім -
мұңданып төккен өлеңім;
соншалық ашуланғаным -
жаныммен ашынғандағы үн;
— Сіз үнемі неге жалғыз жүресіз?
— Жоқ мен жалғыз жүрмеймін.
(курортшылар кеңесінен)
Мен қазір жалғыз емеспін,
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі