Өлең, жыр, ақындар

Бұлай сүймейді, жарықтығым

  • 22.10.2016
  • 0
  • 0
  • 9078
Бұлай сүймейді, жарықтығым,
сезім емес есті алар - анық мұның.
Сенен көзді жұмғызып тамсандырар
еш ләззат қалған жоқ. Қалыпты мұң.
Жүрек құрғыр құрметті ескере ме,
не атақтан, даңқтан сескене ме:
қайтем, сенен жанымда түк қалмады:
қуаныш та, қайғы да - ештеңе де!
Табынған боп, сүйген боп көндігер ем -
көнер емес жүрегім, сорлы денем.
Сыйлағаннан махаббат тумайды еқен,
сирек келер сезім ғой ол бір ерен.
Мүмкін бұдан жанында мұң қалары -
ер жігіттің намыс қой бір жарағы.
Құлай сүйгізе алмаудан, сүйе алмаудан
сезімдер былғанады.
Солай.
Мейілің жек көріп жерлесең де.
Бірақ айыпты есмеспіз: мен де, сен де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп жандарды кезінде бағаламай

  • 0
  • 0

Көп жандарды кезінде бағаламай,
сараламай, сұрыптап, дараламай,
содан кейін өзіміз өкінеміз,
бірақ уақыт тұрмайды – жаңарады Ай.

Толық

Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық

  • 0
  • 0

Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық,
талпынар күнде сәулелі нұрға ұмсынып.
Тірлікке бейуақ шырылдап келген сәбидей,
қалайды жаны тұрғанын мәңгі күн шығып.

Толық

Аңсау

  • 0
  • 0

Қурай сазы сіңірген дала мұңын,
Жалаң аяқ, жамаулы балалығым!
Сенің үнің аспанға самғаушы еді,
шықпайды енді қарлығып қалада үнім.

Толық

Қарап көріңіз