Өлең, жыр, ақындар

Бұлай сүймейді, жарықтығым

  • 22.10.2016
  • 0
  • 0
  • 9442
Бұлай сүймейді, жарықтығым,
сезім емес есті алар - анық мұның.
Сенен көзді жұмғызып тамсандырар
еш ләззат қалған жоқ. Қалыпты мұң.
Жүрек құрғыр құрметті ескере ме,
не атақтан, даңқтан сескене ме:
қайтем, сенен жанымда түк қалмады:
қуаныш та, қайғы да - ештеңе де!
Табынған боп, сүйген боп көндігер ем -
көнер емес жүрегім, сорлы денем.
Сыйлағаннан махаббат тумайды еқен,
сирек келер сезім ғой ол бір ерен.
Мүмкін бұдан жанында мұң қалары -
ер жігіттің намыс қой бір жарағы.
Құлай сүйгізе алмаудан, сүйе алмаудан
сезімдер былғанады.
Солай.
Мейілің жек көріп жерлесең де.
Бірақ айыпты есмеспіз: мен де, сен де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр

  • 0
  • 0

Елді ойламас ағаңның
оқ тілінен не пайда,
тамшы тамбас далаңның
от күнінен не пайда?

Толық

Бас аман, малың түгелде

  • 0
  • 0

Бас аман, малың түгелде,
хәл барда жұртты тірерге,
бірге ішіп, бірге күлерге,
алшаңдай басып жүрерге

Толық

Мысықтың түсі

  • 0
  • 0

Неткен ғажап ұйқы еді!
Түк қаперсіз жатыр, міне, керіліп,
(бұл заманда бұлай ұйқтау - серілік)
қан тілеген тырнағы да тыныстап,

Толық

Қарап көріңіз