Өлең, жыр, ақындар

Бұлай сүймейді, жарықтығым

  • 22.10.2016
  • 0
  • 0
  • 8490
Бұлай сүймейді, жарықтығым,
сезім емес есті алар - анық мұның.
Сенен көзді жұмғызып тамсандырар
еш ләззат қалған жоқ. Қалыпты мұң.
Жүрек құрғыр құрметті ескере ме,
не атақтан, даңқтан сескене ме:
қайтем, сенен жанымда түк қалмады:
қуаныш та, қайғы да - ештеңе де!
Табынған боп, сүйген боп көндігер ем -
көнер емес жүрегім, сорлы денем.
Сыйлағаннан махаббат тумайды еқен,
сирек келер сезім ғой ол бір ерен.
Мүмкін бұдан жанында мұң қалары -
ер жігіттің намыс қой бір жарағы.
Құлай сүйгізе алмаудан, сүйе алмаудан
сезімдер былғанады.
Солай.
Мейілің жек көріп жерлесең де.
Бірақ айыпты есмеспіз: мен де, сен де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаз

  • 0
  • 1

Таң бұзып тынышымды жіберді деп,
жазғы түн кетерінде түнерді кеп.
Жер-ару серпігенде түн көрпесін,
маужырап қарап тұрды Күн елжіреп.

Толық

Заман перзентінің үні

  • 0
  • 0

Сұмдықтың бәрі – ішімде
жылтырап жүрген сыртым тек.
Ескерткішке ұқсас мүсінге
жақындай алмас жұрт үркек.

Толық

Әуеде ұшып жүрген көк көбелек

  • 0
  • 0

«Әуеде ұшып жүрген көк көбелек».
Сезімін қандай жүрек төккен ерек?
Үй салмай, мүсіндемей, мешіт соқпай,
тарихын әнмен өрген не еткен ел ек?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер