Қазақ
Қайдасың, мырза көңіл, мәрт күндерім?!
Серт қылып ат құйрығын шарт түйгенім.
Егесіп екі кештің арасында,
Сүргінге сүрең салып тарттым дедім.
Ұлымын мен қазақтай паң халықтың,
Бабамдай боп Еуропаға барыппын.
Дүйім елді қлрғап өткен тұлғаның,
Жолын жалғар ізбасар боп қалыппын.
Алмастырып күнді түндер, түнді күн.
Бағаламай бұл жалғанның бір күнін,
Адамзаттан неге қашты мейірім?
Түтіп жеуге дайын тұрар бір-бірін.
Мен – қазақпын!
Мен азатпын! Мен бармын!
Сайын дала перзентімін самғар мың!
Темір қанат қыранымын Таулардың!
Арман еткен бабамыз,
Егеменді ел болдық.
Көбейіп ауыл,қаламыз,
Өзгелерден зор болдық...
Атақтысың, мансаптысың тек жерде,
Иман, ислам , сабырда жоқ тек сенде,
Орын берер барған жерде төріңді,
Айтшы Ағалар ойладыңба көріңді?...
Бір түс көрдім қазақ жайлы өткенде мен,
Адамдарды екі топқа бөлген екен.
Денесі жоқ бар екен кейбір БАСТАР,
Ал, басы жоқ денелер қаптап кеткен...
Әлем ғой бір-бір өздері
Жүректе айтқан сөздері.
Өтерміз жырлап сендерді
Қазақтың қара көздері.
Міржақып, неге отырсың қалам тартпай,
Бәйге алмас болғанменен жүйрік шаппай.
Шамаңды кәдәри хал көрсетсеңші,
Байғұс-ау, оянсаңшы қарап жатпай.
Қазақтың ең жақсысы,
Үш нәрсеге шоқынар:
Мақтаны, асты, нәпсiсi –
Шоқынғаны осылар.
Қазақтың жаманы болмас,
Жаманнан аманы болмас.
Бірігіп іс қылатұғын,
Түзелер заманы болмас.
Сорлы қазақ жаны алқымға тығылып,
Қара күн кеп, тіккен туы жығылып,
Алға баспай, барлық ісі кер кетіп,
Нәр тата алмай, күшсіз, әлсіз бүгіліп,
Қазаққа жылқы мінез қанмен келген,
Шұрқырап табысатын әудем жерден.
Ат мінсем – арқаланып шыға келем,
Керіліп одан бетер керген кеудем.
Сыйла, қазақ, ардақта ақыныңды,
Одан артық таппайсың жақыныңды.
Сатылуды білмейді, түлкілікті,
Білседағы жазасыз атылуды.
Даланың гүлін салдым, жырымда бұл,
Ояныңдар-, деп, қағар, құлың дабыл!
Алапат оятушы – топан келер,
Құтқаратын, солардан, - Күнім жағыл!
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі