Тамшы сезім
Ыстық жасым жанды баурап, тербеп кеткен ақ тұман,
Түсінуге сол сезімді асығамын, аптығам,
Айбынды жан, арда азамат, ел деп соққан жүрегі,
Мұндай жанды жырлау үшін таптым шабыт, таптым ән.
Ыстық жасым жанды баурап, тербеп кеткен ақ тұман,
Түсінуге сол сезімді асығамын, аптығам,
Айбынды жан, арда азамат, ел деп соққан жүрегі,
Мұндай жанды жырлау үшін таптым шабыт, таптым ән.
Мектеп кезі қайта оралып келмейді,
Естеліктер сағынышты емдейді.
Бәрін бәрін еске алып, ой санам
Студент болып жүргеніме сенбейді.
Өткізіппін сенсіз тура мың күнді
Бәлкім жүрек болмайтынға ұмтылды
Бір кездері "тек сендікпін" деуші едің
Сүйіп жүріп,жек көруің бір түрлі
Айналдым Самарым,киелі топырағың,
Өзіңнен алыс кетсем аһ ұрамын.
Көктемім-көк тірегім өзің едің,
Мен де бір үзілмеген жапырағың.
Мәңгілік ел-қазағымның өткені мен кеткені,
Мәңгілік ел-халқымның арадағы өткелі.
Мәңгілік ел ұғымы қасиетті,кадірлі,
Елітеді-ау жанымды,нұрға бөлеп таңымды.
Садақа халқым үшін жаным деген,
Жастар аз ба туған елдің қамын жеген?!
Төске өрлеп,басқа шауып басынардай,
Қормыз ба өзгелерден,кембіз неден?!
Шыр етіп дүние есігін ашқан кезде,
Маңайыма нұр шуағын шашқан кезде,
Демеу болдың «Әке-Ана» деп ең алғаш
Титтейімде жердің бетін басқан кезде.
Мен қазақпын,атам қазақ баласымын,
Құлашын сермеп,кеңге жайған бар асылын.
Бабалардың тұяқ етіп қалдырған,
Жақсылардың сынығы,жалғасымын.
Анажаным бақыттымыз өзіңмен,
Күннің нұры көрінеді көзіңнен.
Бізге деген сезіміңнің жылуы,
Сезіледі ақ пейілді сөзіңнен!
Жүрегіме шоқ болып түсіп, өртедің барлық тамырды,
Сағыныш сезім жүректі шарпып, қуаты мықты, жалынды....
Сол сағынышты сөндірем енді, сөндірем енді қалай мен?
Маған беймәлім тылсым бір күшпен тағатсыз сені сағынды.
Өкпем жоқ жастығыма,өткеніме
Өткеніме себеп жоқ кектенуге
Зымыраған күнді түн алмастырып,
Айлар,жылдар ,күндерім өтті міне,
Имандылық өн бойыма жиылған,
Бабалардың өсиетімен құйылған.
Құран сөзі қасиетті қағида,
Пешенеме жазылған да бұйырған.
Кешір мені...
Келмес күндер үшін де кешімдегі,
Мен артыма қарамай кетіп барам
Сол үшін де жарығым кешір мені
Әкешім – заңғар тауым, тас қамалым,
Айнымас әркез сенің қас-қабағың.
Алдыңнан қанша дауыл соқса дағы,
Қайыспас мінезіңді тастамадың.
Міржақыптың кезі келді көктейтін,
Басқалардың сөзі мүлде өтпейтін.
Жүрегінен қан тамшылап тұрса да,
Ешқашан да халқын тастап кетпейтін.
Жүрегім ақылымнан таяқталды,
Мәңгілік махаббат та саяқ болды.
Екі жылға созылған бұл хикаят,
Екі сағат ішінде аяқталды.
Бұл әлемде керектінің бәрі бар,
Еңбек етсең іздегенің табылар.
Жүрер болсаң тек адалдық жолында,
Бақытыңның шырағы да жағылар.
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі