Сауал...
Жаралған сендік күн едім,
Шуағын төккен биіктен,
Біреуді мендей ұнатып,
Өзгені менше сүйіп пе ең?
Бір қуаныш, бір мұң бар жүрегімде,
Ұялайды наз күлкі гүл ерінге,
Сізді ғана сағынам күндіз де түн,
Асыл арман сол ғана бұл өмірде,
Ақ бас шыңнан басталған айна бұлақ,
Ақ моншағын шашады сайдан құлап.
Зәмзәм суын татсамда таңдайыма,
Ташысындай дәл сенің қайда, бірақ?
Күмістелген күмбір-күмбір сырғасы,
Күміс сырға ғасырлардың сырласы.
Бәйшешектей Алаштың ай аруы,
Сәмбі талдай сұңғақ біткен тұлғасы.
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
- Пьер Тейяр де Шарден
Барлық авторлар