Өлең, жыр, ақындар

Қауажақ

Қобыланның боталы түйесі бар екен. Ботасының атын «Қауажақ» деп қояды. Жаман бота енесіне ере алмай, өріске жете алмайды. Енесі қайта-қайта келіп, емізіп тұрса керек, соған айтқаны:

Қауажақ жете алмайды өрісіне,
Өлсе, томар бояу кіреді-ау терісіне.
Мал-басы кей адамның өлмей өсед,
Міне, қара, Құдайдың берісіне.

Тағы бір сөзінде:

Бəлеге мың бір атты кім жетеді,
Түйені алып, сиырдан дəметеді.
Қосамын ептеп-септеп уақ-суақ,
Өспек түгіл, көтінен кер кетеді.


Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз