Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар

Қазақ ауыз әдебиеті

Қожанасырдың шаш алғаны

Қожанасырдың үйіне бір күні көршісі келіп: «Қожеке, шашымды алып бере қойшы», — депті. Қожанасыр «құп» деп шаш алатын ұстарасын ала сала, шашын сыпыра бастапты. Басының ауырғанына шыдай-шыдай, ақыры шыдамы кеткен көршісі:

— Қожеке, ұстараңды қайрап ал, өтіңкіремейтін көрінеді, — депті. Қожанасыр:

— Құп! — деп жалма-жан қайрап алып ісіне қайта кіріскенінде, ұстарасының өткірлігі сондай болыпты, тіпті қолы билей алмай, басының әр жерін тіліп ала беріпті. Басы мең-зең болып ауырған бейшара көршісі «бұл мәжжөнге қайдан келдім» деп ойлайды да:

— Қожеке, басымның сау жерін қалдырмай кескіледің, енді құлағымды байқай көр, — депті құлақ шекесінің шашын ала бастаған кезде. Қожанасыр «е, құлақ деген оңай ғой, бастай емес» деп құлағының бір-екі жерін тіліп жіберіпті. Бейшара көршісі:

— Ойбай, Қожеке, бұның не? — деп шыр ете түсіпті. Қожа- насыр:

— Е, өзің айтқан жоқсың ба, басымды кескіледің, енді құлағымды деп, — депті саспастан. Көршісі:

— Ойбай-ау, ол сөзім құлағымды кесіп алып жүрме, басыма ұқсатып дегенім ғой, — депті. Қожанасыр:

— Е... енді түсіндім, манадан солай айтсайшы, онда мына сау құлағыңды да кесіп алып жүрермін, одан да қолыңа ұстап отыр, — деп құлағын кесіп алып, қолына «мә» деп ұстатып қойыпты.

Сүйтіп, бейшара көршісі шаш алдырам деп құлағынан айырылып, шүнтиіп үйіне қайтыпты.

Қожанасыр шаш алу ұстара көрші күлдіргі әңгімелер Бабалар сөзі ел аузынан

Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Соңғы жоспарлар

Пікірлер