Өлең, жыр, ақындар

Апыр-ай

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2192
Апыр-ай!
Ішің қалай жылынбайды!
Себепсіз көңіл гүлі жұлынбайды.
Көргенде
Бізбен қоса,
Көзбен қоса
Көңілшек көз әйнектер жымыңдайды.
Мен талай барып көрдім,
Жазып көрдім.
Жүректің бар асылын қазып бердім.
Қуанып алдан шыққан жолаушыға
Фарлары жымыңдайды газиктердің.
Жетектеп немересін кәрі әжесі
Қыдыру —
Әр ауылдың ережесі.
Әр үйдің иесі түгіл,
Қонақ көрсе
Етеді жымың-жымың терезесі!
Сақалын малып сайдың бұлағына.
Ақ ешкі мекіренер лағына...
Құс қонса,
Шеңбер сызып —
Көл жымиып,
Жетеді екі езуі құлағына!
Жабағы бұлттар да жоқ алашабыр.
Жатқандай қонақ күтіп тамаша қыр.
Себепсіз
Өз-өзіңнен жымиясың;
Өмір де жымияды балаша бір!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ащы

  • 0
  • 0

Түз желіне желбіреткен тұлымын,
Тұзды жердің, тұзды судың ұлымын.
Өтіріктің алдында мен патшамын,
Ал бірақ та ақиқаттың құлымын.

Толық

Әз ана

  • 0
  • 0

Өзіңнен үлгі алғандай
Өлеңге ғашық кең далам.
Періште көрсем таңданбай,
Көргенде сені таң қалам:

Толық

Бұлт

  • 0
  • 0

Жалбыр-жалбыр жүні ұзын
Жабағыдай
Жөңкіген бұлт көк жүзін
Жабады ұдай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар