Өлең, жыр, ақындар

Қармақтай боп қадалған желбезекке

  • 01.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1695
Қармақтай боп қадалған желбезекке
Қанша шаруа, бауырым, тұр кезекте?!
Оны қойшы!
Көргенде небір жайды
Ішің толып кетеді бір мезетке.
Мәз болмашы
Шағылған ерте тауы
Азаматтың басынан сірке тауып.
Кей кездерде жүреді
Көрмелерде
Қырғауылдың орнында күрке тауық!
Жерде туып біреулер жер баспапты.
Кімнен олар үйренген арбаспақты?!
Нармыз дейді өздерін,
Махамбеттер
Білмейді деп ойлай ма нарқоспақты?!
Жүйке неткен мықты еді!
Кендір еді!
Ол да тозып бірақ та селдіреді.
Пәтшағарлар
Көрсетіп дүрегейін
Нағыз құмай тазы деп сендіреді.
Түсінбесең қайтадан оқы тағы.
Біреу дұрыс тірлікті қоқытады.
Қосады олар бәйгеге —
Тұлпар емес —
Кекіліне есектің үкі тағып!
Бұл өмірдің қиын ғой тоқтауы ағып.
Мықтыларды Ертеңнің жоқтауы анық.
Күй тартады біреулер топ алдында
Домбыра емес —
Қолына оқтау алып!
Алтын ұя әрқашан етер үміт
Қыран қайда қасқырды кетер іліп?!.
Кей күндері лоқсиды,
Дөңбекшиді
Жанартаудың жүрегі көтеріліп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әрине, балаң басқа

  • 0
  • 0

Әрине, балаң басқа,
Жарың басқа.
Бөледі көңіліңді қарындас та.
Шаруасы тіршіліктің біткен емес,

Толық

Қаңбақ

  • 0
  • 0

Кезіп ауыл арасын,
Ұшқан шығар иманың.
Қайда безіп барасың,
Қу даланың қаңбағы!

Толық

Базына

  • 0
  • 0

Дарқан дала дәулет боп тасиды енді.
Тасиды енді,
Ешкімге бас имейді.
Керегенің түбінде керілдің бе?

Толық

Қарап көріңіз