Қоңыр көк
- 0
- 0
Атым мінген астыма қоңырым-ай,
Қолыңнан жедім секер омырып-ай.
Атпен түлкі түсімде соғып жүрмін-ай,
Тұрдым да сол қоңырға жорыдым-ай.
Аулым көшіп барады белден басып,
Белден асқан бұлтпенен араласып-ай.
Аулың алыс кеткенде, әй қарағым,
Ақ қағазбен жүрелік амандасып-ай.
Аспанда ұшып жүрген қара шыбын,
Нәрсенің қолдан шыққан, дүние-ай, бәрі шығын.
Көп айдың көрмегелі жүзі болды,
Жүрмісің аман-есен, дүние-ай, қарашығым.
каус
Зорр