Сырласу
Ай астында жырменен аймаланып,
Ақтарайын сырымды ойланарлық.
Бір күн өтіп барады, бір күніммен,
Мәңгі бұлай болмасы айдан-анық.
Ай сәулесі төбемді тұмшалаған,
Үміт сыйлап тұрғандай мұнша маған.
Өтіп жатқан өмірде оралмай жүр,
Арман дейтін алыстап бір шағалам.
Көңіл кірбің, болмай жүр дегендерім,
Қашан өмір ақтайды ер еңбегін.
Жеңілгенде түбінде жеңем дедім,
Жеңістің де жемісін көрем дедім.
Тағдырдың ағысына қарсы жүздім,
Тұрса да тайталасып төбемде күн.
Көңілден шықпаса да көздегенім,
Жақсылықтың жолында өзгеремін.
Өзгеремін мен оған сөз беремін.
Айға ұмтылып қаласақ аспандағын,
Орындалмай қалса да басты арманың,
Тағдыр өзі жасайды өз дегенін!
Өмір солай белгілі бесенеден,
Тұғырланып келемін кешегі мен.
Бассақ та сан биіктің баспалдағын,
Құрсақ та жақсы өмірдің жоспарларын,
Тәңір өзі жасайды есебімен.
Айырмасын Құдайым не болса да,
Бағымыздан, бармақтай бес еліден.
Өмірдің ұғына біл қиын мәнін,
Болмысы мен бұлыңғыр бұйымдарын.
Таңдайыңа түссе егер жақсы сөздер,
Маңдайыңа көресің бұйырғанын.
Заман зырғып барады, ілгеріден,
Білмегенім көп менің білгенімнен.
Үрейімнің үзігін үміт жалғап,
Күдігімнің соңынан күн көрінген.
Таптаса да адамдық ақ арымды,
Тоздырса да тағдырым табанымды,
Үмітімді үзбеймін мүлде өмірден.
Ақтарып отырмын-ау айға бәрін,
Салмаймын сын өмірдің бай-баламын.
Адамдықтың жолынан ада болмай,
Адалдығын ұғынам айналаның.
Абайдай ақырындап, анық басып,
Еңбегімнің жолында ойланамын.
Аллаһым жігер берсе, жалын берсе,
Жақсылықтың жинаймын бойға бәрін.
Аламанда ат озар бір құлының,
Ұлықтайтын ұлтының құндылығын,
Елімнің ертеңіне айналамын!!!
Авторы: Нұрсұлтан Мейірбекұлы
Insta: sunadillaev
Авторды белгілеуге міндеттісіз!
Kemel Asyl
Керемет