Өкініш
- 0
- 0
Салған менi ақжелкендi Арманға,
Туған жерге – Жем бойына барғанда.
Түстi есiме бiр елесi бал күннiң,
О, несi екен,
Самғадым көкке өзіңде түлеп
Бақытты тартып алар қиядағы,Асыл арман кеудеме ұялады.
Менің орным – мұнайлы мұнаралар,
Менің орным – театр, би алаңы.
Менің орным – домнаның от демінде,
Менің орным – армандар мектебінде.
Менің орным – комбайн кабинасы,
Менің орным – жайлаудың нақ төрінде.
Бұрыс кеткен қатемді түзет, сына,
Ей, ағалар!
Бас ием ізет қыла.
Менің орным – бортында «Союздардың»,
Менің орным –
Шекара – күзет мына.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жүректің қылын шертетін
- 0
- 0
Жүректің қылын шертетін,
Неге отсың әнді бастамай,
Серпілтіп топты тастамай,
Есейіп кеткен ерте тым,
Кім дейміз?
- 0
- 0
Самалының лебінен аққан нұр,
Көшелерін жасыл-желек жапқан кіл.
Он қалаға татитұғын бір қала,
Сарыарқадан соққан кім?
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Көркем
Күшті жазылған -
Умида
Bu juda zo'r ajoyib -
Бақтыгүл
Шілде 10 -
Медина
Керемет
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі