Бәтіңкі
- 0
- 0
Бәтіңкі,
Бәтіңкі,
Бәтіңкі,
Тері ғой дейміз біз затыңды.
Әже
(Өтеген әулетінің отанасы болған Жиде Бимағамбетқызының әруағына)Жүрегiмде сен жүрсiң,
Жалын әже, өр әже.
«Баласы ғой кемпiрдiң», –
Деген үлкен дәреже.
Құшағың нұр әкелдi,
Емiренсең маған көп.
Сенiң балаң – әкемдi,
Атап кеттiм «ағам», – деп.
Кернеп шаттық санамды,
Еркiн өсiп еркелеп.
Сенiң келiнiң – анамды,
Атап кеттiм «жеңге», – деп.
Анам деуге келiсем,
Өсiрдiң қол тигiзбей.
Балам дедiң менi сен,
Басқа адамға сүйгiзбей.
Өттi уақыт, сан жылдар...
Түссең еске кейде сен.
Мен әкеммен қалжыңдап,
Құрдастарша сөйлесем.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Туған күнді тойламаймын
- 0
- 0
Мейлі сана наданға,
Мейлі теңе жаманына одан да.
Туған күн де, өлген күнде біреу-ақ,
Адамда.
Еске алдым
- 0
- 0
Біз кездестік.
Кезді өткенді ой талай,
«Өзгеріпсің», осы сөзді,
Бердік іштей қайталай.
Өте жақсы
Жақсы