Өлең, жыр, ақындар

Ақ сұңқар

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2941
Жебесі шын күмістен садағымның,
Әдеті осылай ма еді базарлымның.
Несіне сөйлер сөзден іркілейін,
Тұсына кез келгенсің ажарлымның.

Қайырмасы:
Ақ сұңқар, неге қонбайсың,
Дариға-ау, жайған торға.

Қарағым айналайын,қандай едің,
Құрбыңның өзің теңдес маңдайы едің.
Өзіңмен күліп-ойнап жүрген шақта,
Қол жеткен мұратыма жандай едім.

Қайырмасы.

Қарағым айналайын,қасың көрік,
Мал болсаң,алар едім бәсін беріп.
Мен саған басыбайлы бол демеймін
Жүрсеңші азғантай күн қасыма еріп.

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанжан-ай

  • 0
  • 0

Өлеңді айт дегенде аял болмас,
Жаныңды аяғанмен ажал қоймас.
Бір қиял айтайын деп отыр едім,
Жақсылар күнде мұндай айт деп тұрмас.

Толық

Қараторғай /1-нұсқа/

  • 0
  • 0

Құс болсаң жібектен бау тағар едім,
Күмістен тұғырыңды жабар едім.
Мойныңа сары алтыннан алқа тағып,
Қолға алып, сылап-сипап бағар едім.

Толық

Қоңыр қаз-үйрек

  • 0
  • 0

Өлеңді қиыстырып әнге парлас,
Сөз болса қанағатсыз, құлақ салмас, ах-уай.
Өлеңді өрнегімен қиыстырып,
Сөзінде айтушының жылу болмас, ах-уай.

Толық

Қарап көріңіз