Қазақ халқының жоқтау жыры
- 0
- 0
Пісімілдә сөздің өрнегі
Пәнденің рас өлмегі.
Бұл дүниеде тұру жоқ
Ажалға адам көнбегі.
Ақ сұңқар
Жебесі шын күмістен садағымның,Әдеті осылай ма еді базарлымның.
Несіне сөйлер сөзден іркілейін,
Тұсына кез келгенсің ажарлымның.
Қайырмасы:
Ақ сұңқар, неге қонбайсың,
Дариға-ау, жайған торға.
Қарағым айналайын,қандай едің,
Құрбыңның өзің теңдес маңдайы едің.
Өзіңмен күліп-ойнап жүрген шақта,
Қол жеткен мұратыма жандай едім.
Қайырмасы.
Қарағым айналайын,қасың көрік,
Мал болсаң,алар едім бәсін беріп.
Мен саған басыбайлы бол демеймін
Жүрсеңші азғантай күн қасыма еріп.
Қайырмасы.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Күлшаттың әкесін жоқтауы
- 0
- 0
Жан әкем еді қорғаным,
Мәпелеп баққан қормалым.
Тұтқиыл келіп сұм ажал,
Қайғыға терең шомғаным.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Сания
Тамаша жазылған -
Ұнанады
Өте өте күшті -
.
Күшті
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі