Өлең, жыр, ақындар

Ағама хат

  • 18.05.2019
  • 0
  • 1
  • 6070
Кейде жалғыз ойға батып кетемін...
Нұрымыз ғой екеуміз бір әкенің.
Бір ананың сүтін емдік, сенімен
Бір еді ғой сәби бесік мекенім.
Шықты ма сол балғын шағың есіңнен,
Ыстық ұяң, төріне біз көсілген?
Мәз едік қой бірге жүрсек, бір күлсек,
Бір еді ғой бақытың мен несібең?
Сол шағымды айрылмастай көріп ем,
Екеумізге бір үйдің де төрі кең.
Өмір қызық, екеумізді айырып,
Екеумізді екі жанға теліген.
Енді бөлек босағаға маталдық,
Аға болдық, ақсақал да атандық.
Разымыз ғой өмірге де өсірген
Екеумізді игілерге қатар ғып.
Бірақ бұл не, бір қалада болсақ та,
Жүргендейміз көз көрмейтін алшақта!
Неткен күйбең, қайран жарты ғасырдың
Деңгейінен жылдам асып қалсақ та?
Істерің көп — ғұмырыңнан көлемді,
Мен де жазып тауыспаспын өлеңді.
Аңдаусызда айрылысармыз мәңгілік,
Анда-санда көрсетіп қой төбеңді!



Пікірлер (1)

ЖАҢҒАБЫЛ АЙДАНА

МЕН АНАМДЫ ЖАҚСЫ КӨРЕМІН
САЛЕМ

Пікір қалдырыңыз

Қой қорада

  • 0
  • 0

Көрінеді көзіме қойлар ыстық,
Даладағы бір ескен туысымдай.
Жатыр толып, тобымен тым ұйысып,
Колхоздың толықсыған ырысыңдай!

Толық

Қол бастаған батыр

  • 0
  • 0

Жүректе оты жанған жігіт едің,
Атаның алып қалған үміт – кегін,
Жөнелдің қарсы бастап қалың жауға,
Қазақтың қайсар ноян жігіттерін.

Толық

Сағынып мен күттім

  • 0
  • 0

Сағынып мен күттім,
Сәулемді, жарымды,
Отымен үміттің
Жандырып жанымды.

Толық

Қарап көріңіз