Арнау
- 0
- 2
Осы бір тебіренген арнау жырда
Толғанды тұнық жатқан арманым да.
Боз інген айрылғанда ботасынан,
Күйші де күңіреніп қалмады ма?
Домбыра
Тиер жылы жүрекке үнің сенін,Туған күні дауысыңды естігенмін.
Атам, анам өсіпті сеніменен,
Саған айтып кетіпті ескі кегін.
Мені де маужыраған — сол бір күйің
Үніндей сонау сырлы дүниенің.
Ұйқы орнына жас жүрек дүрсіл қағып,
Жалындатқан жанымды сол әлдиің.
Ой-қиял сырласқанда сеніменен,
Жорғалап сазбен талай шыққан елең.
Барармын сені шертіп майданға да,
Өлсем егер, мен сені шертіп өлем.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Маңырақ марқасқасы
- 0
- 0
Аққан бір жыр екен деп тау бұлағын,
Тағы да өлеңдетіп жаңғырамын.
Келгенде Асан ата маңайыңа,
Сен неге мұнарлы тау, маңырадың?
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Абилхан Сандуғаш
Бұдан басқа жоқпа -
Н.Инабат
Өлең толық жазылмаған ғое -
Зарина
Макала
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі