Өлең, жыр, ақындар

Таң сәріде

  • 20.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2576
Романс

Таңның желі тұрғызды
Гүлді тербеп гуілдеп.
Сал ұйқымды кім бұзды,
Желмен бірге күбірлеп?
Күбір емес нәзік ән,
Сыңсыған кім бұл маңда?
Әлде қыз ба сызылған,
Бұлбұлдай бір орманда?
Тербеп бейбіт әлемді,
Тау мұнары сырылды.
Әнмен берді сәлемді
Күнге орман сұлуы.
Тау бөленіп сәулеге,
Жарқырады ақ шынар.
Көрдім жасыл әуеде,
Дөңгеледі алтын шар.
Қатар шықса күн мен ән,
Түн ұйқыңды бұзбай ма?
Күн туарда толқыған,
Япыр-ау, сол қыз қайда?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынның албырттығы жарасады

  • 0
  • 0

Боз үйлер қаздай қонған белес еді,
Сауырдан жорға қоңыр жел еседі.
Қарттарын қойлы ауылдың жинап Сәбең
Кеш болса кең күмбезде кеңеседі.

Толық

Мариям Жагорқызы

  • 0
  • 0

Өзіңнің өрен жырың бұл тағы да,
Ыршыған бұлт астында бұрқануға,
Бұл жырым жүрегіңдей таза сенің,
Ешкімнің бұрылмаған бұлтаңына.

Толық

Қарап бурыл шашыма

  • 0
  • 0

Қарап бурыл шашыма,
Алқынба деп асыға
Тақпа, досым, сын маған.
Өйткені бұл ғасырда

Толық

Қарап көріңіз