Өлең, жыр, ақындар

Таң сәріде

  • 20.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2567
Романс

Таңның желі тұрғызды
Гүлді тербеп гуілдеп.
Сал ұйқымды кім бұзды,
Желмен бірге күбірлеп?
Күбір емес нәзік ән,
Сыңсыған кім бұл маңда?
Әлде қыз ба сызылған,
Бұлбұлдай бір орманда?
Тербеп бейбіт әлемді,
Тау мұнары сырылды.
Әнмен берді сәлемді
Күнге орман сұлуы.
Тау бөленіп сәулеге,
Жарқырады ақ шынар.
Көрдім жасыл әуеде,
Дөңгеледі алтын шар.
Қатар шықса күн мен ән,
Түн ұйқыңды бұзбай ма?
Күн туарда толқыған,
Япыр-ау, сол қыз қайда?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл нажағай

  • 0
  • 0

Қараңғы түнде жарқылдап,
От жұлдыздай көрінген.
Құдіретпен шартылдап,
Германия көгінен.

Толық

Василий Раковсийге

  • 0
  • 0

«Менің мысты қалам!» — деп мақтанасың,
Тусаң да сонау Тамбов орманында.
Сүйемін мен де кеннің жас қаласын,
Бұл — менің өлеңім де, арманым да!

Толық

Өлеңнің Алатаудай алыбысың

  • 0
  • 0

Өлеңнің Алатаудай алыбысың,
Далаңа жаршы болды жалын-күшің,
Өнеге бердің бізге сермелуге
Семсердей сырлы сөзбен халық үшін.

Толық

Қарап көріңіз