Өлең, жыр, ақындар

Балалық

  • 20.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1784
(Төкенге)

Есіме алдым бүгін мен
Балалық шақ күнімді.
Алаңсыз кеп жүгірген
Білмей бір күн тынымды.
Іздегенім сол кезде
Көз жетпейтін жер ме екен?
Я ойнақтап желсіз
Қаңбақ қуған жел ме екен?
Балалық шақ бір от қой
Құшақ жайған дауылға.
Жалаң аяқ жүгіріп,
Шомылушы ем жауынға.
Суланар деп сақтанар
Әсем киім бойда жоқ.
Келешектен жоқ хабар,
Дүние деген ойда жоқ.
Айдалада асыр сап.
Ойнақтаған құлыншақ.
Алыстағы сағымдай
Бұлдырайды сол бір шақ.
Енді міне ол күн жоқ,
Жігіт болдым, ер жеттім.
Көңілімде алаң көп
Отын үрген жүректің.
Асығамыз үмітпен,
Еліктіріп от қызық.
Жүйткігендей жүйрікпен,
Уақытты тез өткізіп.
Есіңде ме сол бір шақ,
Онда балғын Төкенім?
Сол тәтті кез жел құсап
Білдік пе тез өтерін...?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзбек досыма

  • 0
  • 0

Ташкент бардым таңырқап,
Тамашасын көрдім мен.
Шадыман жұрт ән шырқап,
Гүл төгілген төрінен.

Толық

Ташауыз

  • 0
  • 0

Шел дала...
Талай құм белді
Зулап тағы асамыз.
Құмды жарып үн берді,

Толық

Жусан

  • 0
  • 0

Кімдер сүйсе гүлдерін,
Өзі сүйген өлкенің —
Соларға айтқан бұл менің
Өсиетім, ертегім.

Толық

Қарап көріңіз