Өлең, жыр, ақындар

Сұлтанмахмұтқа

  • 20.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1092
Жалғыз мола, жол үсті,
Жолаушы өтер көз салып.
Өте беріп ой түсті,
Тұра қалдым томсарып.
Қурай басқан қу қабыр,
Жел ескендей дүбірлеп,
Күңіренгендей сонда бір,
Өлген адам күбірлеп.
Келдім жетіп басына,
Ызыңдайды қу ағаш.
Тіл қатпайды мелшиіп,
Басындағы меңіреу тас.
Жүрегімді өртеді,
Қайғы - ызасы аралас.
Қабырына домалап,
Ағып кетті көзден жас.
Түнгі боздақ, жұлдыздай,
Жарқ етті де, ол сөнді.
Азалы болған Арқаны,
Жыры кезіп жөнелді.
Па десеңші, сол жырдың,
Үнін дала алыпты.
Ескен желі ой-қырдың,
Еске сақтап қалыпты.
Естілді маған сол күні,
Шаттық үні Арқаның.
Қуаныштың құйыны,
Алып жатыр алқабын.
Арқадан ескен сол жырдың,
Ішінде сенің жүрегің.
Жүрегің сенің менікі —
Жүрегім деп жүремін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есілге

  • 0
  • 0

Көкше мұзды суық сұр
Құрсап қатқан Есілге,
Мұңмен қарап сұлу тұр,
Кім түсті екен есіне?

Толық

Кездессе екен көшеде

  • 0
  • 0

Кездессе екен көшеде.
Жүргенімде бір жалғыз,
Награды бар кеудеде
Жұрт мақтаған сол бір қыз

Толық

Комсомол билеті туралы баллада

  • 0
  • 0

Күркіреген найзағайдың отындай
От тастады түнде келіп жау көктен.
Жас Мария маралдың жас лағындай,
Ыршып түсті үрейлене төсектен.

Толық

Қарап көріңіз