Өлең, жыр, ақындар

Ұлұғбек

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1136
Тастап тақыт, Темір берген билікті,
Жорық кешпей, жүгендемей жүйрікті,
Соғыс шаңын кірпігінен тазартып,
Ол жұлдыздар әлеміне шүйлікті.
Ол аспанның тұңғиығын бойлады,
Ұшқыр қиял, асыл ақыл байламы,
Көк әлемнің құпиясын білмекке
Өмірінің кетті жыл мен айлары.
Ол бастады Темір білмес жорықты,
Табиғаттың сыр-сипатын мол ұқты.
Орап өтіп діннің ескі дуалын
Ол ғылымның тас қорғанын соғыпты.
Сонда ғана дұшпандары балалап,
Алған екен данышпанды қамалап.
«Сен құдайдың көрмек болдың жүзін», — деп
Басына оның жаудырыпты балағат.
Басын оның есер балта кесіпті,
Ғылым — сарай жаңа ашқанда есікті.
Ол ғылымға кешіккен жоқ, сірә де,
Оның бірақ заманасы кешікті.
Ол замана білмеуші еді обалды,
Кек алмайтын адамынан кек алды.
Оның өмірі жұлдыз болып зымырап,
Орта Азия аспанына қадалды.
Содан қайтып сөну білмей еш заман
Жұлдыз болып жана берген күшті адам.
Сол бірінші көкке қолын нұсқаған,
Сол бірінші «кек тұтқасын ұстаған».
Орта Азия көгіне көз салғанда,
Көрінеді ол, қара, досым, саған да.
Тас төбеңде тұрғандай-ақ Ұлуғбек
Бір сезімнен айрылмайсың әмәнда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мариям Хакімжанова

  • 0
  • 0

Басы жоқ, аяғы жоқ бір ән қозғап,
Басылды кешке қарай боран боздап.
Мұз қатқан маңдайына машиналар
Көз жазып бір-бірінен қала жаздап.

Толық

Қара теңіз

  • 0
  • 0

Асылған асау теңіз шыңға басы,
Жағаңа келді міне қыр баласы.
Басынды тасты сүзген бір көтеріп,
Қаракөк жанарыңмен бір қарашы!

Толық

Ғабит Мүсірепов

  • 0
  • 0

Қуаныш жан толқытпай жай шыға ма,
Жұлдыз бар мақташыда, қойшыда да,
Ойпыр-ай, сен алғаның бақыт болды-ау
Қазақтың қадірлі ұлы, ойшыл аға!

Толық

Қарап көріңіз