Өлең, жыр, ақындар

Қыстағы күннің қызығы-ай

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2070
Қыстағы күннің қызығы-ай,
Жалғасып ұзақ ақ таңға,
Тұрады көкте жүзіп Ай
Күн шығып келе жатқанда.
Күн шығып келе жатқанда
Кеңсеге келе жатам мен.
Жаңа бір адым аттауға
Мәңгілік ояу Отанмен.
Кеңседен келе жатам мен
Күн батып бара жатқанда,
Бірге боп елмен, Отанмен
Көңілім өсіп қайтқанда.
Алдымнан әлгі қызыл күн
Жүгіріп қарсы ап шығады.
Ол күнің — балаң — қызығың
Қыздырған сені шуағы!
Қыстағы күннің қызығы-ай,
Қиялың жиі самғайтын!
Қасында жақын жүзіп Ай,
Алдыңнан күнің танбайтын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүңк, дүңк еткен

  • 0
  • 0

Дүңк, дүңк еткен катерлер
Дүрсіл қаққан жүрек пе?
Тіршілікті әкелер
Мынау шалғай түбекке.

Толық

Ата жырау

  • 0
  • 0

Сонау бір Абылай-замен алыстағы,
Қазақтың қасқа маңдай данышпаны.
Ханы да, батыры да бас шұлғыған
Адамның алтын жалды Арыстаны.

Толық

Абайға

  • 0
  • 0

Жыр жазамын дегенде
Сөзден тыяр лас, бөтен.
Жетімдік көрмей өлеңде
Әкесі болған жақсы екен!

Толық

Қарап көріңіз