Өлең, жыр, ақындар

Қыстағы күннің қызығы-ай

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1985
Қыстағы күннің қызығы-ай,
Жалғасып ұзақ ақ таңға,
Тұрады көкте жүзіп Ай
Күн шығып келе жатқанда.
Күн шығып келе жатқанда
Кеңсеге келе жатам мен.
Жаңа бір адым аттауға
Мәңгілік ояу Отанмен.
Кеңседен келе жатам мен
Күн батып бара жатқанда,
Бірге боп елмен, Отанмен
Көңілім өсіп қайтқанда.
Алдымнан әлгі қызыл күн
Жүгіріп қарсы ап шығады.
Ол күнің — балаң — қызығың
Қыздырған сені шуағы!
Қыстағы күннің қызығы-ай,
Қиялың жиі самғайтын!
Қасында жақын жүзіп Ай,
Алдыңнан күнің танбайтын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл жыңғыл қайда екен?

  • 0
  • 0

Менің ақын бауырым,
Жыр сақтаған ойына,
Көрсет Сырдың ауылын,
Апар Сырдың бойына.

Толық

Ақбоз үйді

  • 0
  • 0

Ақбоз үйді тіктіріп,
Көк жайлауда жатырмын.
Шаңырақтан бұлт кіріп,
Шабытындай ақынның

Толық

Мен бақытты көрдім

  • 0
  • 0

Бақыт жайлы сан аңыз
Тыңдағаным бар еді.
Айтып жүрген әр ауыз
Ол жар еді, бала еді.

Толық

Қарап көріңіз