Өлең, жыр, ақындар

Қыстағы күннің қызығы-ай

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2095
Қыстағы күннің қызығы-ай,
Жалғасып ұзақ ақ таңға,
Тұрады көкте жүзіп Ай
Күн шығып келе жатқанда.
Күн шығып келе жатқанда
Кеңсеге келе жатам мен.
Жаңа бір адым аттауға
Мәңгілік ояу Отанмен.
Кеңседен келе жатам мен
Күн батып бара жатқанда,
Бірге боп елмен, Отанмен
Көңілім өсіп қайтқанда.
Алдымнан әлгі қызыл күн
Жүгіріп қарсы ап шығады.
Ол күнің — балаң — қызығың
Қыздырған сені шуағы!
Қыстағы күннің қызығы-ай,
Қиялың жиі самғайтын!
Қасында жақын жүзіп Ай,
Алдыңнан күнің танбайтын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астана таңы

  • 0
  • 0

Алатауды көрдің бе, дос, алабүйрек таңдағы,
Бұлт үстіне қонған бүркіт, — деп қаласың Талғарды.
Ақторғын бұлт жел көтеріп желегіндей жеңгенің,
Елестетер жерден ұшқан көк аспанның белбеуін.

Толық

Құлын

  • 0
  • 0

...Күні тұр көк заңғарда сәскеліктің.
Жұрнағы бір ай жауған ескі бұлттың
Асығыс оңтүстікке барады ауып,
Дегендей ұзақ жолға кеш тұрыппын.

Толық

Қызыл жыңғыл қайда екен?

  • 0
  • 0

Менің ақын бауырым,
Жыр сақтаған ойына,
Көрсет Сырдың ауылын,
Апар Сырдың бойына.

Толық

Қарап көріңіз