Өлең, жыр, ақындар

Маяковскийдің үйінде

  • 26.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1301
Осынау бір көне үйге
Өлеңімді көтеріп,
Ақыл алып, мен ылғи
Жүрген жандай көп келіп.
Кіре бердім еркіндеп,
Ниетім жоқ жасқанбақ,
Еңсемізді біртіндеп
Биіктегі баспалдақ.
Кіп-кішкене қос бөлме
Алып ақын тұрған үй.
Өлең болып өскенде
Көңіл шіркін сыйған үй.
Нелер сабаз отырған
Сол қалпында орындық.
Үйді жырға толтырған
Алуан ақын жолығып.
Қаламы да қалпында
Иек артқан дәуітке.
Соңғы жолдың артында
Қалыпты тек көп нүкте.
Бітпей қалған өлең бе,
Ойында оның тізілген?
Әлде сол бір өмір ме
Аяқталмай, үзілген?
Үйдің іші тым-тырыс,
Ешкім жоқ үн қатқандай.
Ақын алып бір тыныс
Жаңа ғана жатқандай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ үй туралы аңыз

  • 0
  • 0

− «Абылайдың ақ үйі» - дейсің бе, сен?
− Енді көріп, еркін ғой - менсінбесең!
Қызылжардың бастағы тәжіндей боп,
Сол түсетін есіңе Есіл - десең.

Толық

Ғалиға

  • 0
  • 0

Елуге келер көп кісі
Еленбей елде бар, жоғы.
Секілді дала шоқысы
Иықтан асқан саржолы.

Толық

Сәлем саған, Сырдың елі

  • 0
  • 0

Аяулым, амансың ба, Сырдың елі!
Ақжамбы, асыл маржан жырдың елі!
Сен шықтың қарсы алдымнан таң боп атып,
Көңілім де саған құмар бұлбұл еді!

Толық

Қарап көріңіз