Өлең, жыр, ақындар

Сақтағанға

  • 29.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1480
Сау-саламат жүрмісің,
Шырағым, інім Сақтаған.
Ағаң едім әрқашан,
Әркімге айтып мақтаған.
Сол дәрпіңе арзу боп,
Шайым еді сені жақтаған.
Барғаннан түрің көрінеді,
Көзіңді қысып мысықтай,
Шама-шарқын шақтаған.
Өкшелес інің емес пе ед,
Ерттеп беріп атыңды,
Сайманыңды тақтаған.
Әйелінен айырып,
Еткенің қалай, сөйлеші,
Шұбырынды ақтабан.
Қуанған түрің көрінеді,
Олжа алғандай орасан,
Қалың қолдан қаптаған.
Жақсылардың жұмысы,
Алдырмай жауға жолдасын,
Татқан тұзын ақтаған.
Етер ісі ессіздің,
Қасындағы қоңсысын,
Өртеп, отқа қақтаған.
Бар ма еді жері Шайымның,
Өкпелетіп о, баста,
Көңіліңді таппаған.
Жылатып айтар досыңмын,
Кетпеген күнде құтырып,
Танысын ит те қаппаған.
Ми толықпай тұрғанда,
Жайдақ мініп жастықты,
Кімдер тайға шаппаған?
Ол дәуір бастан өткен соң,
Өте ұят етуің,
Жұмысты жұртқа жақпаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іскендір хикаясы

  • 0
  • 0

Бектерім "Сөйле!" дедің мәжіліс құрып,
Мәжіліс мысалында — алтын тұлып.
Олжаға ойдағы жоқ ұшырасып,
Жүрегім етіп отыр "дүріп-дүріп".

Толық

Пушкинге

  • 0
  • 0

Аламға аты мәшһүр ай мен күндей,
Қадірлі, қымбат сөзі гауһар дүрдей.
Пушкиннің орыс, қазақ осы күні,
Рухын оятумен отыр бірдей.

Толық

Мақта

  • 0
  • 0

Арықтың жиегінде жатқан қонып,
Большевик келді ауылға қонақ болып.
Түркістан темекісін тартты дағы,
Сөйледі жайылым қырды көзбен шолып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар