Өлең, жыр, ақындар

Сүлетке айтқаны

  • 30.05.2019
  • 0
  • 0
  • 921
Таң атып, қуаныштың күні шықты,
Гүжімнің көлеңкелі гүлі шықты.
"Мұқтажың мұнан былай бітеді", - деген,
Жолдастың Мирзояндай үні шықты.
Рахмет көптің көңлін көркейтетін,
Ән мен күй тамашаның түрі шықты.
Шат болып шамадан тыс бұл сүлетте,
Әр жүздің құттықтауға дүрі шықты.
Кимесек көйлек, ыстан күйедей боп,
Киімнен сыртқа еттің кірі шықты.
Ауданнан келгендерді атқаруға,
Камалов көбісінен ірі шықты.
Саңлақтар саннан озған сарапқа өтпей,
Бәһасы бір сом да емес, мірі шықты.
Ләпқойдың бір қатарын бақ көтеріп,
Білгірдің білімге бай бірі шықты.
Мазалы сөздеріңді жаз, - деген соң,
Қиялдың қалайда да қыры шықты.

1934.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қамыс мінген хикаясы

  • 0
  • 0

Өмірі соққан желдей адамзаттың,
Қызығы түс сияқты көңіл шаттың.
Жүз жылғы "айшы әшірет" аңғарғанға,
Болмайды шамасындай бір сағаттың.

Толық

Мәрді дихан

  • 0
  • 0

Тіл — тілмаш, ақыл — уәзір, көңіл — сұлтан,
Нәпсі — тақ, кеуде — сарай, жығасы — тән.
Қол — жендет, көз — қарауын, құлақ – тыңшы,
Аяқ — құл, мұрын — дәрігер, шамшырақ — жан.

Толық

Ой

  • 0
  • 0

Ой терең ойнар нәқән теңізден де,
Тың тұрған тіл сүзеген өгізден де.
Нәқәннан нар жұтатын нәпсің жаман,
Қанағат қылмайтын аз жегізгенге.

Толық

Қарап көріңіз