Өлең, жыр, ақындар

Аяз – жеңгем

  • 30.05.2019
  • 0
  • 1
  • 5608
Аяз, аяз!
Бозарды бет шымырлап,
үлпек қарда ізім қалды қыбырлап.
Қыс келгенін, мұз басқанын даланы,
суық жел тұр құлағыма сыбырлап.
«Бұрынғыдай иығыңды керме!» – деп,
өн бойыма ызғар шықты өрмелеп:
кешке жақын жанай өтіп көрме деп,
боз қырау тұр қыз әйнегін перделеп. .
Аяз-жеңгем қориды сол қызды анық,
Өзім түгіл
Көзімнен құр қызғанып;
Күйеуі бар – ұмытқан ғой құдайды –
Құлағымды жазықсыз
Қызартқанша бұрайды...



Пікірлер (1)

Каусар

Жаман

Пікір қалдырыңыз

Қалам қасқа сен айтсаң сенем деді

  • 0
  • 0

Қалам қасқа сен айтсаң сенем деді,
сен жұмсасаң сөз байғұс көнем деді.
Сенейін бе мен саған, көнейін бе,
қайда апара жатырсың, өлең мені?

Толық

Қайда кеттің бұлтың-бұлтың боп қашып

  • 0
  • 0

Қайда кеттің бұлтың-бұлтың боп қашып,
ала толқын, тоқтай тұршы, тоқташы:
Сенің ернің керек болып тұр маған
сүю үшін жағалаудың көк тасын.

Толық

Мылқау

  • 0
  • 0

Ың-ың етті.
Екі қолы ербеңдеп,
төсін түртті сұқ саусағы "мен", "мен" деп.
Бұдан өңге түк ұқпадым мен де емге —

Толық

Қарап көріңіз