Өлең, жыр, ақындар

Тағы да нан туралы

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 971
Нан көп дейсің, осы сөздің обалы
екеуміздің мойнымызда болады.
Анау кезде ашыққаның жоқ есте,
көп дегенің — масыққаның емес пе?!
Нан көп деген сөз бола ма, досым-ау,
көп ауызы бар халыққа осынау
Нанды көп деу — бір басыңа мың айып,
жамандықты ғана көп деу лайық.
Мейлің, мейлі, "ақылшы" ата, сөк мені —
көп бола ма таңның шығы шөптегі,
көп бола ма жаңбыр жауып өткені,
күннің нұры көп бола ма көктегі?!
Тегін татқан нанымды айтсам, ағайын,
осы менің нан таппаған бар айым.
Наным көп деп сөйлегенше шалықтап,
қолындағы кімнің наны — анықта.
Үзім нанда — тағдырлар бар, табан бар,
жан-терің бар, айналайын адамдар —
тоқпыз содан. Басқаша айту маған да ар,
Нан көп дейді нанын ақтамағандар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Досымның өлеңдерінен

  • 0
  • 0

Жарым-жайсыз, ұнатпаймын мен оны,
Ұятым да бетке шығып келеді –
Жұрт көзінше азабымды, жанымды
Тілдейді кеп. Сүйтіп тірі көмеді.

Толық

Қанат мәселесі

  • 0
  • 0

— Қанат бергем, — деді жігіт бір күліп,
бірер жылы сөз айтқанын пұл ғылып.
— Қанат берер табиғат па ең,
Қорлық-ай,

Толық

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым

  • 0
  • 0

Қоңыр жырым бар еді, кешкіғұрым
мәз боп оқыр ақын ем ескі жырын –
қолға алып ем, көк аспан бетіндегі
іріп кетті қоңыр бұлт секілденіп.

Толық

Қарап көріңіз