Өлең, жыр, ақындар

Ей, бауырым, өзім жәйлі, мен жәйлі

  • 04.05.2020
  • 0
  • 0
  • 2011
Ей, бауырым, өзім жәйлі, мен жәйлі
Тағы да бір жыр жазбасам болмайды.
Өзімшілдік дейсің бе әлде ондайды?
Жоқ, ағайын, мұның миға қонбайды…

Біраз айттым асқар Алатау жәйлі,
Көңіл шыңы көктің бұлтын аулайды.
Тау суреті жанарымда аунайды,
Сол таулар да дәл өзімнен аумайды!

Мен өзіңмен бір белеңде көктеген
Шыбық едім, әлі толған жоқ денем.
Дей алмаймын қарық қылам, көп берем,
Бойымдағы азын-аулақ отпенен.

Өтіп жатыр ақылды күн, аужар күн,
Өз есемді – тек өзімнен даулармын.

Кейде ойларым тасқа тайып жүрді ақсап,
Айта алмадым тіс батырып, тырнақ сап.
Толқындағы қайық ем мен – бұл жақсы-ақ:
Қағып алды бір мақсаттан бір мақсат...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мылқау

  • 0
  • 0

Ың-ың етті.
Екі қолы ербеңдеп,
төсін түртті сұқ саусағы "мен", "мен" деп.
Бұдан өңге түк ұқпадым мен де емге —

Толық

Қыран

  • 0
  • 0

Үлгі-өнеге болсын дей ме артқыға:
— Қара шыңнан қарғып ұшып қарт қыран,
Шырқау көкке шығады екен өлерде,
Содан өзін тастайды екен төменге.

Толық

Құрманғазы "Қызылқайың"

  • 0
  • 0

Жұлдыздар тұр суық күліп,
Суық, жылтыр жанарымен.
Дүние тұр бұйықтырып
Қарауытқан қабағымен.

Толық

Қарап көріңіз