Өлең, жыр, ақындар

Көген

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 731
Біз де бастан талай күнді өткердік,
енді соны еске алуға жетті ерлік.
Талай жерде бедел алып, бет бердік,
әлденені түзеткіміз кеп бердік,
әлдекімге тыз еткіміз кеп бердік,
содан кейін... жыр ұшырдық кептер ғып.
Сырығыңнан бұйым таппай тебендік
күреңіттік; намыс, намыс деп өлдік.
Содан басқа осы біздер не бердік,
көкірек ұрып, көне жерді теберлік?!
Жеті бояу, он саусақты өлең қып,
соның бәрі мен боламын дегендік.
Қоңыр қозы — жырыма арнап мен енді
қара сөзді керіп жүрмін көген ғып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Оқып жүрген кезім еді мектепте.
Салық қария қыңыр да еді, көк бет те:
— Құдай бар ма,— деді ұстап aп,
жігіт болсаң сен ойлы,

Толық

Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді

  • 0
  • 0

Төкші, төкші, домбыра, қоңыр үнді,
бір тазартып алайын көңілімді.
Жалаңаштап жанымды көрейінші
Жетпей жатқан жерімді, не мінімді;

Толық

Ақ шәлі

  • 0
  • 0

Ақ шәлілі қалалық
ана еді, бір күні
салып келді жаға ғып
бурыл-шулан түлкіні.

Толық

Қарап көріңіз