Өлең, жыр, ақындар

Көген

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 867
Біз де бастан талай күнді өткердік,
енді соны еске алуға жетті ерлік.
Талай жерде бедел алып, бет бердік,
әлденені түзеткіміз кеп бердік,
әлдекімге тыз еткіміз кеп бердік,
содан кейін... жыр ұшырдық кептер ғып.
Сырығыңнан бұйым таппай тебендік
күреңіттік; намыс, намыс деп өлдік.
Содан басқа осы біздер не бердік,
көкірек ұрып, көне жерді теберлік?!
Жеті бояу, он саусақты өлең қып,
соның бәрі мен боламын дегендік.
Қоңыр қозы — жырыма арнап мен енді
қара сөзді керіп жүрмін көген ғып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оңашада

  • 0
  • 0

Жалғызбын, кетті үй ысып,
Кеудемді ойлар кернейді.
Ақыл мен сезім сүйісіп
Жүрекке маза бермейді.

Толық

Реанимация

  • 0
  • 0

Қайдан шыққан сөз екенін кім білген,
мәнін бірақ сөздіксіз-ақ
білдім мен.
«Ит өлген жер екен ғой ол,

Толық

Бес саусақ

  • 0
  • 0

Саусақ — бесеу.
— Пәлі, шіркін, жарқ етті-ау бір жаңалық!
Біреу, екеу...
ал, санадық, санадық.

Толық

Қарап көріңіз