Монологтар
- 0
- 0
Пәк сезімдер – тамырларға таралған,
Бұл жүректе болмас тамшы арам қан.
Мен – Бақыттан, Бақыт менен жаралған,
Қос бұтамыз бір түбірден нәр алған.
Көген
Біз де бастан талай күнді өткердік,енді соны еске алуға жетті ерлік.
Талай жерде бедел алып, бет бердік,
әлденені түзеткіміз кеп бердік,
әлдекімге тыз еткіміз кеп бердік,
содан кейін... жыр ұшырдық кептер ғып.
Сырығыңнан бұйым таппай тебендік
күреңіттік; намыс, намыс деп өлдік.
Содан басқа осы біздер не бердік,
көкірек ұрып, көне жерді теберлік?!
Жеті бояу, он саусақты өлең қып,
соның бәрі мен боламын дегендік.
Қоңыр қозы — жырыма арнап мен енді
қара сөзді керіп жүрмін көген ғып.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Менің көршім
- 0
- 0
Мен ғашықпын, маған ғашық емес ол,
Білмейді әлде жек көріп те, сүйіп те?
Мен сияқты бойы аласа демесең,
ойы, сірә, менен көрі биікте.
Ұршық жыры
- 0
- 0
Сыртта — күзгі жел үні,
бұталар тұр ыңырсып.
Үйде — ене, келіні
екеуінде бір ұршық.
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Жанәділ
Жаттап ал -
ОТЕ КУШТЫЫ
МЕНЫН КОНЫЛЫМНЕН ШЫКТЫ КЕРЕМЕТ
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі