Өлең, жыр, ақындар

Жартас

  • 01.06.2019
  • 0
  • 2
  • 2380
Баяғы мүсін бір қалып,
Тапжылмайсың орныңнан.
Кектендің кімге сұрланып,
Кім екен сені қор қылған.
Түнердің мұнша сен неге?
Аспан тұр ғой мөлдіреп.
Әлде өкіндің: «кеудеме
Жапалақ кеп қонды» – деп.
...Ызғар кетпес жүзіңнен,
Ізі қалмас жыл айдың.
Көлді көріп күліп ем,
Сені көріп мұңайдым.



Пікірлер (2)

Айша

Күшті

Айша

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Өмірбаян

  • 0
  • 0

Асықты адам —
тамыр теуіп тасып қан,
тағатсыз ғып,
қанатсыздық жасытқан.

Толық

Типтер

  • 0
  • 0

Жапырақ көрдім жауын күні жылаған,
күн жаумай-ақ жылап тұрды бір адам.
– Еркектер де жылайды ғой, ә, десе де,
қатын құсап жылап тұрған көшеде

Толық

Тұрмыз, міне, вокзалда

  • 0
  • 0

Тұрмыз, міне, вокзалда...
Үлкен де тұр, кіші де тұр, тұр бәрі.
Құлақта тұр таңғы желдің ырғағы.
Сықыр еткен кей ботинка табаны

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар