Өлең, жыр, ақындар

Жартас

  • 01.06.2019
  • 0
  • 2
  • 2412
Баяғы мүсін бір қалып,
Тапжылмайсың орныңнан.
Кектендің кімге сұрланып,
Кім екен сені қор қылған.
Түнердің мұнша сен неге?
Аспан тұр ғой мөлдіреп.
Әлде өкіндің: «кеудеме
Жапалақ кеп қонды» – деп.
...Ызғар кетпес жүзіңнен,
Ізі қалмас жыл айдың.
Көлді көріп күліп ем,
Сені көріп мұңайдым.



Пікірлер (2)

Айша

Күшті

Айша

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Тағы да нан туралы

  • 0
  • 0

Нан көп дейсің, осы сөздің обалы
екеуміздің мойнымызда болады.
Анау кезде ашыққаның жоқ есте,
көп дегенің — масыққаның емес пе?!

Толық

Ей, күншуақ, құйыла бер жерге осы

  • 0
  • 0

Ей, күншуақ, құйыла бер жерге осы,
Ей, күншуақ – дүниенің зердесі.
Шуақ болып жарқырашы, алғы күн,
Не берсең де – көлеңкелеп бермеші.

Толық

Тентек

  • 0
  • 0

Ал, сансыра, сары бұта,
Сары желмен сал ырғаң!
Көңілім, саған "сап!" деп ем —
садаға кет сабырдан.

Толық

Қарап көріңіз