Өлең, жыр, ақындар

Жартас

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2076
Баяғы мүсін бір қалып,
Тапжылмайсың орныңнан.
Кектендің кімге сұрланып,
Кім екен сені қор қылған.
Түнердің мұнша сен неге?
Аспан тұр ғой мөлдіреп.
Әлде өкіндің: «кеудеме
Жапалақ кеп қонды» – деп.
...Ызғар кетпес жүзіңнен,
Ізі қалмас жыл айдың.
Көлді көріп күліп ем,
Сені көріп мұңайдым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саидаға

  • 0
  • 0

Ей, кішкене бөбегім!
қызықтайсың әр нәрсені бір ұстап,
біріне, әттең, қарамайсың дұрыстап,
Сөзіме де түсінбейсің не менің.

Толық

Жапырақтар, жапырақтар саялы...

  • 0
  • 0

Жапырақтар, жапырақтар саялы,
Жапырақтың төсінде шық таяды.
Бүкіл осы Алматыны – табиғат
Жапырақтың бояуымен бояды.

Толық

Романс

  • 0
  • 0

Бұлақ асып аққанда шарасынан,
сені көрем жапырақ арасынан.
Өткінші екен о күндер — келді, кетті,
сезімді тек мұңды етті, мөлдір етті.

Толық

Қарап көріңіз