Өлең, жыр, ақындар

Сол үйде

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1971
Сенде менің үмітім бар бір мысқал,
Талабым бар өрден-өрге тырмысқан.
Ес білмеген, естілмеген күй де көп,
Нота-сызықтарға қонған үймелеп.
Танымалдар, тарлан бар –
Бірте-бірте биіктеген армандар,
Менің жарым сықылданған бір ару
Кесте тігіп жатқан шығар – бармаңдар!
Емеурінмен еркін шықпай есіл үн,
Аулай алмай бір әнінің шешімін,
Рояльда композитор отыр ма?
Бармаңдаршы, қақпаңдаршы есігін.
Бөлмеші ойын, сезімдердің гүлі үшін,
Күй жазады ол, жасырады мұнысын.
Сол бір үйден тынымсыздық сезем мен,
Тынымсыздық, тынымсыздық – тынысым!
...Күн – әлемге, жер де күнге бір мықты,
Мықтылықтар алды суды, кұрлықты.
Жыр қылам мен сол бір үйді тынымсыз,
Тынымсыздық жасайды ғой тірлікті!
Тірлік, тірлік, бейнетіңнің бәрі игі,
Қайратымды қара тасқа жанимын.
Мұржасынан түтін шықса, сол үйдің,
Бір отымның жанғаны деп танимын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Поезда

  • 0
  • 0

Келеді ағып... жылдамдық еді қандай,
көкжиекке біз қазір соғылардай.
Терезеден айнала қарай-қарай,
талай қырды қалыппыз абайламай.

Толық

Алатау ақ кеуде, ай-құлып

  • 0
  • 0

Алатау ақ кеуде, ай-құлып,
Ақырын еседі түн лебі.
Аспанмен бірге ол қайғырып,
Аспанмен бірге ол күледі.

Толық

Арнау

  • 0
  • 0

Әңгімеңді бұзса жыр мен ән бұзып,
отырсаң-ау көңіл түлеп, қан қызып.
Хрустальдар сыңғыр қағып,
қойсаң-ау

Толық

Қарап көріңіз