Өлең, жыр, ақындар

Теңіз

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 5383
Теңіз, міне. Теңіз менің не теңім,
Теңім менің – табынумен өтемін!
Толқын тулап жағаны асты, жарды асты,
Мөлт-мөлт етіп көбік-көздер арбасты.
Неткен ғажап, неткен ғажап бұл теңіз!
Бұл теңіз бен аспан егіз, бұлт егіз.
Жатыр шексіз қасіретсіз шалқып ол
Ұлылықтың, сұлулықтың даңқымен.
Бас ием мен сол даңққа амалсыз.
Амалсызбын – ол күшті де мен әлсіз.
Уа, ұлылық! Атың кімді бұзбаған
Дәл өзіңді теңізден де кызғанам!
Теңіз, теңіз, даңқ-атақтың құлы көп,
Шынында да сен не тындырдың ұлы боп?!
Толқын, тулап жарға қарғып, ал, шық, ал,
Жаралғаныңды ұмытпа тек тамшыдан.
Тебірен теңіз,
Тебіренгенің – далбаса,
Басың сүйеп құлайтын
Қара жерің болмаса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлақ ағып барады жұмарланып

  • 0
  • 0

Бұлақ ағып барады жұмарланып,
сорлы көңіл үмітке жүр алданып:
Не жоғалтып біреуді — аңсай алмай,
не құша алмай біреуді құмарланып.

Толық

Жалындап барды да батты күн...

  • 0
  • 0

Жалындап барды да батты күн,
Оның да уақыты болып қап.
Жүйрік жел баса алмай аптығын
Бұтаға сүйенді солықтап.

Толық

Қақпа алдындағы қарт

  • 0
  • 0

Тау жақ шетте көк қақпа бар,
көк қақпа
ашылмайды деседі
анау-мынау тоқпаққа.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер