Өлең, жыр, ақындар

Теңіз

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 5455
Теңіз, міне. Теңіз менің не теңім,
Теңім менің – табынумен өтемін!
Толқын тулап жағаны асты, жарды асты,
Мөлт-мөлт етіп көбік-көздер арбасты.
Неткен ғажап, неткен ғажап бұл теңіз!
Бұл теңіз бен аспан егіз, бұлт егіз.
Жатыр шексіз қасіретсіз шалқып ол
Ұлылықтың, сұлулықтың даңқымен.
Бас ием мен сол даңққа амалсыз.
Амалсызбын – ол күшті де мен әлсіз.
Уа, ұлылық! Атың кімді бұзбаған
Дәл өзіңді теңізден де кызғанам!
Теңіз, теңіз, даңқ-атақтың құлы көп,
Шынында да сен не тындырдың ұлы боп?!
Толқын, тулап жарға қарғып, ал, шық, ал,
Жаралғаныңды ұмытпа тек тамшыдан.
Тебірен теңіз,
Тебіренгенің – далбаса,
Басың сүйеп құлайтын
Қара жерің болмаса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыр

  • 0
  • 0

Біздің қария кісі еді-ау бір кең пейіл,
жоқ, айтпаймын бір шайы мен бір етін:
кім келсе де — аяғына еңкейіп,
қонағым деп кебісін сап жүретін.

Толық

Композитор

  • 0
  • 0

Әр бұтаның тасасында жүр ықтап,
Асау дыбыс ілінбеген құрыққа;
Әлдекімнің делебесін қоздырып,
Не бояу боп бір жалт етпей көзге ұрып,

Толық

Жанарың, қалқа, жасырды...

  • 0
  • 0

Жанарың, қалқа, жасырды
Оянған ойды тезінен.
Үзіліп түскен жасыңды
Үмітім деп сезінем.

Толық

Қарап көріңіз