Өлең, жыр, ақындар

Қандай міндет артар едің, жаңа күн...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2616
Қандай міндет артар едің, жаңа күн,
Көктемеде бүр жарсам мен ашылып.
Бір ғажайып бәйтерек боп талабым,
Бұтағыңа ұя салар жас үміт.

Жолаушы едім, үмітімді қуған ем,
Мені сенім, сенімді мен әлдилеп,
Шаршармын мен, сонда-дағы, туған ел,
Бір бұтаңа сүйенермін қалғи кеп...

Жортармын мен күн-түн қатып сабылып,
Қалар алыс бұйра тозаң бұлдырап.
Тыныстармын аспан бұлтын жамылып,
Ай астында ақ бұлақ боп сылдырап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шүкір, шүкір!

  • 0
  • 0

Нақ сол түні ақынға үкім кесілді,
дар арқаны — бір қыл арқан есілді.
Бір ат арба туарылды сол түні,
бір айбалта суарылды сол түні.

Толық

Кеңістік жөнінде

  • 0
  • 0

Жалғызбын деп көкіректі шіреп сіз,
айдала деп айқай салма ретсіз:
Тау — киесіз,
дала болмас иесіз,

Толық

Жеңілдеді тіршілік, жеңілдеді

  • 0
  • 0

Жеңілдеді тіршілік, жеңілдеді
ақтарғалы сырымды көңілдегі.
Күй тартқыш деп достарым мақтағалы,
жақтағалы жігіт деп елім мені.

Толық

Қарап көріңіз