Өлең, жыр, ақындар

Қандай міндет артар едің, жаңа күн...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2525
Қандай міндет артар едің, жаңа күн,
Көктемеде бүр жарсам мен ашылып.
Бір ғажайып бәйтерек боп талабым,
Бұтағыңа ұя салар жас үміт.

Жолаушы едім, үмітімді қуған ем,
Мені сенім, сенімді мен әлдилеп,
Шаршармын мен, сонда-дағы, туған ел,
Бір бұтаңа сүйенермін қалғи кеп...

Жортармын мен күн-түн қатып сабылып,
Қалар алыс бұйра тозаң бұлдырап.
Тыныстармын аспан бұлтын жамылып,
Ай астында ақ бұлақ боп сылдырап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қажыдым-ау күнбе-күн жұмыстан-ақ

  • 0
  • 0

Қажыдым-ау күнбе-күн жұмыстан-ақ,
Кісі емес,
мен бүгінде құмырсқа нақ.
Қыздар сыңғырлап күліп...

Толық

Емен

  • 0
  • 0

Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,
жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.
Шекісіпті шеңгел болып тамырлар —
қара тасты бүріп қатып қалып тұр.

Толық

Мысық тілек

  • 0
  • 0

Дана қартқа со заманда баяғы
біреу келіп күнде қолын жаяды:
"келер күннің бір белгісі жоқ әлі", —
айтшы, қашан топан-тасу болады?

Толық

Қарап көріңіз