Өлең, жыр, ақындар

Шығыс жақтан келсе-дағы таң күліп...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1987
Шығыс жақтан келсе-дағы таң күліп,
Шығыс жақта сұрапыл бір шайқас бар:
Ұрды шапақ қара бұлтты қан қылып,
Қызыл гауһар сықылданды жай тастар.

Аспан, суға алтын теңге сал бүркіп –
Неткен дәулет!
Текшелеп тек жия алсақ!
Жетті, міне, жігіт-самал албыртып,
Бойжеткен-гүл бола қалды ұялшақ.

Мезгіл-әже көтерді күн табағын,
Кесті сәуле жапырақты пышақтап.
Құр құмартып тұрды балқып ала гүл
Ала қанат көбелекті құшақтап.

Сал сайранды, жел, табиғат, еркесі,
Гүл, өтірік албыратпа бетіңді...
Шөп қалтырап, дір-дір етті жер төсі
Бұдан бұрын жел көрмеген секілді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Эпиграммалар

  • 0
  • 0

Қызық, қызық қарап тұрсақ «қасіреті» мұның да,
тұңғыш шыққан гүл секілді махаббаттың тыңында.
«Ақсары қыз», «Қара қыз» – деп жыр жазады ол дамылсыз
әйелінен басқа адамның атын білмейд, шынында.

Толық

Жар махаббаты

  • 0
  • 0

Сәулешім, сонау кеште нұрлы аспанда
Қос жұлдыз ұғысқанда, ымдасқанда,
Жерде – біз, егіз жүрек жүздеп соқты,
Еріншек аяғымыз бір басқанда.

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Атқа мініп жүрем ылғи,
қыстығып
мінген атым кісінеп, не пысқырып,
Желіс салып, кейде өзімше жетісіп,

Толық

Қарап көріңіз