Өлең, жыр, ақындар

Білмеймін мықтымын ба, осалмын ба

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 3829
Білмеймін мықтымын ба, осалмын ба,
Барым сол – бір жүректі тосам мыңға.
Оңаша тергесем де, терлесем де
Өзімді жыққаным жоқ дос алдында.

Айтқан соң нелер ақыл нелер пенде,
Туған жер, әзір аман келем сенде.
Секілді қуанғаным – шуақ жағым,
Өзіме тартып туды көлеңкем де.

Не істерсің, арман биік, аласа бой
Биікке биік болсаң тамаша ғой.
Күзгі күн аспанындай тымырайған
Өзіме – өзім құсап жарасады ой.

Ақыл боп ақындығын тергеді ақын;
Мінбеймін мен ешкімнің берген атын.
Ойлаймын: «аласалық – күштілік!» – деп,
Бір табан болғаннан соң жерге жақын.

Бұл жерге келдім ақыл-есті мықтай,
Қадалсын қаңғыған көз – өстім ұқпай,
Отырам қызыл күннің отын ұрттап,
Қанталап қайтатұғын кешкі бұлттай.

Сыр құйып өлеңіме қатық қылып,
Келемін ойларыма батып-шығып.
Дейді жұрт: «өлең жазбау– бақыттылық»...
Аузыңды бұзайын ба атып тұрып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйе

  • 0
  • 0

Екі бала келді маған бір күні:
От бүркеді біреуінің кірпігі,
біреуінің жанарына жас тұнған,
екеуі де асқынған.

Толық

Анау келген кім болды екен, біліп келші кім екен...

  • 0
  • 0

Анау келген кім болды екен, біліп келші кім екен?
Батырлық па?– Өз төрімде күтіп алам, түнетем.
Байлық болса қулау болар, тура қара көзіне.
Кім де болса алдамасын, алданбасын өзі де.

Толық

Көк балауса егілер...

  • 0
  • 0

Көк балауса егілер,
Көгерер-ау тал, шынар.
Тал, шынардан төгілер
Моншақ-моншақ тамшылар.

Толық

Қарап көріңіз