Өлең, жыр, ақындар

Жыр келеді жылды аттап...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1605
Жыр келеді жылды аттап,
Жырларға жыл жол ашқан.
Ақылды арман құндақтап,
Тербетіп тұр көк аспан!

Тербеліп тұр шуақ жақ,
Тербеледі көлеңке.
Қызық қой өмір сыңар жақ –
Жыры тірі, Ол өлсе...

Көрдің бе анау көдені,
Жапырылған қоғаны;
Махамбеттің өлеңі
Зел-зала боп соғады.

Жата алмайды жыр текке,
Жыр да жазда көктейді.
Бұл аспаннан бұлт өтсе
Бір жыламай өтпейді.

Аңызы да көп жұрттың –
Ескен желдің ермегі.
Көз жасымен сол бұлттың
Гүл жылайды жердегі.

Ойламас күн батуды,
Келер бірақ кейде іңір.
Күндей ыстық ақынды
Жоқтатпаймын дейді жыр?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, жас өмір

  • 0
  • 0

Сенің үнің, сенің үнің бұл өктем,
Сенің қолың тереземе гүл еккен;
Сенің ойың жарып шыққан жүректен,
Ей, жас өмір.

Толық

Табиғат

  • 0
  • 0

Тау рухы ешкімнен сый күтпейді,
еріп кетсін сай-жыра жидіп мейлі.
Еркеленіп оралса бұлт мойнына,
кекірейіп кәрі шың илікпейді.

Толық

Тау баурайында

  • 0
  • 0

Көкірегімнен қуат сездім сұрапыл —
ақ көз-бұлақ, ақтарылмай тұра тұр.
Тасқын алса жер мен көктің арасын
Міз бақпаған қасиетті қара шың,

Толық

Қарап көріңіз