Өлең, жыр, ақындар

Жыр келеді жылды аттап...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1440
Жыр келеді жылды аттап,
Жырларға жыл жол ашқан.
Ақылды арман құндақтап,
Тербетіп тұр көк аспан!

Тербеліп тұр шуақ жақ,
Тербеледі көлеңке.
Қызық қой өмір сыңар жақ –
Жыры тірі, Ол өлсе...

Көрдің бе анау көдені,
Жапырылған қоғаны;
Махамбеттің өлеңі
Зел-зала боп соғады.

Жата алмайды жыр текке,
Жыр да жазда көктейді.
Бұл аспаннан бұлт өтсе
Бір жыламай өтпейді.

Аңызы да көп жұрттың –
Ескен желдің ермегі.
Көз жасымен сол бұлттың
Гүл жылайды жердегі.

Ойламас күн батуды,
Келер бірақ кейде іңір.
Күндей ыстық ақынды
Жоқтатпаймын дейді жыр?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл сөз, неліктен сұйықсың...

  • 0
  • 0

Қызыл сөз, неліктен сұйықсың,
Көзінен өткендей селдірдің.
Қара көз, неліктен тұйықсың,
Өзіңе кімдерді сендірдің?

Толық

О, табиғат, мені о баста

  • 0
  • 0

О, табиғат, мені о баста жаратарда кісі ғып
Алып па едің ең әуелі мына жәйді түсініп:
Бұдан бұрынғы адамдарға ұқсамай ма бұл өзі,
Ұқсамай ма күлгендегі көзі, қасы… мінезі?

Толық

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп

  • 0
  • 0

Күн шыжып тұр… бұлт келеді жөңкіліп,
Бір салқындық болғай деймін мен тұрып.
Бүкіл алап шыр еткендей болады
Тиіп кетсе ботинкаңның табаны.

Толық

Қарап көріңіз